​در بازی دوستانه ستارگان دهه هشتاد و نود سپاهان هرچه نگاه می کردیم خبری از محسن بنگر نبود. مدافع قدرتمندی که اگرچه فوتبالش در پرسپولیس به پایان رسید اما بهترین سال های جوانی و قهرمانی اش را در سپاهان سپری کرده و بعد از نزدیک به یک دهه از این تیم جدا شد.

وقتی با محسن بنگر تماس گرفتیم او در راه بازگشت از اصفهان به تهران بود و عجیب اینکه با وجود دریافت کارت دعوت بازی و بازگشتش به این شهر خاطره انگیز، سرانجام در زمین نقش جهان حضور پیدا نکرد. صحبت های بنگر، پیشکسوت سپاهان و پرسپولیس را در این باره می خوانید:

*شما در بازی ستارگان سپاهان دعوت شده بودید؟

بله دعوت شده بودم و برایم کارت دعوت فرستاده بودند اما 24ساعت قبل از گسابقه به من زنگ زدند و گفتند به دلیل جو تماشاگران می شود شما نیایید؟! من گفتم پس چرا دعوت کردید؟ من از روز اول به شما گفتم نمی آیم و الان سنم جوری است که حوصله فحاشی های فضای مجازی را ندارم اما به من گفتند نه شما باید حتما باشید! من بلیتم را گرفتم و بعد دیدم نه هتلی به من دادند و نه برنامه ای، بعد به من زنگ زدند که شما نیایید! بله اصفهان رفتم و اتفاقا الان دارم برمی گردم.

*شما سابقه زیادی در سپاهان دارید و آنجا کاپیتان هم بودید.

من هشت سال آنجا بودم و سه سال آخر کاپیتان شدم و سه قهرمانی لیگ و دو جام حذفی دارم.

*با این حال چون تیم آخر شما پرسپولیس بوده همه محسن بنگر را به عنوان کاپیتان پرسپولیس می شناسند ولی در سپاهان بازیکن خیلی مهمی بودید.

من در دهه ای در سپاهان بودم که این تیم به عنوان یک قدرت به فوتبال ایران و آسیا معرفی شد. سپاهان قبلا قهرمانی آورده بود اما در دهه ما همیشه در آسیا و لیگ مدعی بود.

*اگر آن تغییرات در سپاهان اتفاق نمی افتاد حتی قهرمان آسیا می شدید.

صد در صد. آن تیم ما در سال دوم آقای قلعه نویی بی نظیر بود. اما یک دفعه آقای قلعه نویی رفت و هفت، هشت تا بازیکن ملی پوش ما هم جدا شدند. ما آن سال با اختلاف قهرمان آسیا می شدیم. به نظرم آن تیم سپاهان هیچوقت در تاریخ تکرار نشده، مگر آن موقع که استقلال و پرسپولیس فقط ملی پوش بودند و تیم های شهرستانی فقط برای سلامتی بازی می کردند! البته غیر از ملوان که گاهی در جام حذفی قهرمان می شد. ولی در لیگ برتر هیچوقت شبیه آن تیم سپاهان جمع نشد.

*چه شد که از سپاهان جدا شدی؟ بازیکن با بازوبند کاپیتانی سپاهان و ریشه ای که دارد جدا شدنش عجیب است.

آن موقع ها بعد از محرم نویدکیا من کاپیتان بودم و یک برنامه ریزی شده بود که مرا بزنند. پرسپولیس و آقای رویانیان پیشنهاد جدی به من داده بودند . من به دفتر باشگاه رفتم و آن موقع مدیرعامل رحیمی بود و من به او گفتم قراردادم تمام شده و از تیم های دیگر پیشنهاد دارم. جلسه ما دو دقیقه هم طول نکشید . گفتم اگر می خواهید تمدید کنیم چون می خواهم به تعطیلات بروم . او بلند شد و با من دست داد و گفت برایت آرزوی موفقیت می کنیم، هرکجا می خواهی برو! من پرسیدم بروم، مشکلی نیست؟ و او گفت بله برو. ولی بعد از آن شروع کردند گفتند ما هزارتا پیشنهاد به او دادیم و سرپرست شان علیه من مصاحبه کرد. 13 سال گذشته و این ها همه دروغ هایی بود که می خواستند جلوی تماشاگران سپاهان من را سیاه کنند. من بهترین سال هایم در سپاهان بود و من گفتم پیشنهاد از پرسپولیس دارم و آقای رحیمی اجازه نداد حتی جلسه ما به پنج دقیقه بکشد.

*آیا تو عمیقا پرسپولیسی هستی یا سپاهانی؟

من صد در صد پرسپولیسی هستم و از بچگی هم بودم. من بچه شهرستان دیگر بودم، چطور می توانم بگویم از بچگی سپاهانی بودم؟ من از بچگی پرسپولیسی بودم و تا آخر عمر هم هستم ولی اتفاقات فوتبال باعث شد من در اوج جوانی رفتم سپاهان و آنجا بزرگ شدم . حتی وقتی من شموشک بودم در تیم ملی بازی می کردم و بعد به سپاهان رفتم. من اولین قراردادی که با سپاهان بستم در زمان مربیگری آقای شاهرخی در اردوی تیم ملی بود. بهترین سال هایم را در سپاهان داشتم و قهرمانی هایم را آنجا آوردم. هیچ بازی ای نبود که من برای شان کم گذاشته باشم و با درد شکستگی هم بازی کردم. در این چهار پنج روز حضورم در اصفهان دو هزار نفر با من عکس گرفتند. طرفداران سپاهان می دانند که من کم نگذاشتم و کسانی که فوتبال را سطحی نگاه می کردند و می خواستند حرف رییس های باشگاه را باور کنند با من خوب نیستند. با احترام به همه تیم های دیگر، من طرفدار دو تیم سپاهان و پرسپولیس هستم. محرم نویدکیا، سرمربی سپاهان دوست صمیمی من است و امروز هم برایش آرزوی موفقیت کردم .

*من یک بار در بازدید از موزه سپاهان می دیدم که چه قدر ستاره در سپاهان در ادوار مختلف بازی می کردند و در راه فوتبالی شان در سپاهان بازی کرده اند.

زمان ما کسانی که ملی پوش بودند آرزوی شان بود که در سپاهان بازی کنند. در زمان بازی های تیم ملی تمرین سپاهان خالی می شد. امروز بازیکنان تاپ و درجه یک ما برای پرسپولیس، استقلال و تراکتور بازی می کردند. زمان ما مهدی رحمتی و رحمان احمدی از سپاهان گلرهای تیم ملی بودند. من، هادی عقیلی و سیدجلال سه دفاع وسطی بودیم که هر سه تیم ملی بودیم. دفاع راست و چپ خسرو حیدری و هاشم بیگ زاده در تیم ملی بودند. امید ابراهیمی، جانواریو و محرم، رسول خطیبی، عماد رضا و ابراهیم توره هم بودند. الان من وقتی اسامی این بازی شان را دیدم خنده ام گرفته بود چون بیشتر اسطوره های ذوب آهن به عنوان پیشکسوت سپاهان بازی می کردند!

[2259429]

*در دوره ای که برای سپاهان بازی کردی خفن ترین بازیکنی که با آن بازی کردی چه کسی بود؟

ما همیشه خارجی های خوبی داشتیم. از عماد رضا، آرمناک، توره، جانواریو و... برعکس الان خارجی های خیلی خوبی داشتیم. یا یک برونو سزار آمده بود آن سال چند گل زد و قهرمان شدیم. یا سوکای آمده بود که از هرجا می زد گل می شد. اما بازیکنان داخلی ما جوری بودند که خداراشکر می کردم که در تیم خودمان هستند! سیدجلال، هادی عقیلی، امید ابراهیمی، محمود کریمی، رسول خطیبی و محرم نویدکیا همه خوب بودند. مجموعه خوبی بودند و اسم یک نفر را ببرم اجحاف می شود.

*در نهایت هویتت با پرسپولیس گره خورد ولی فرق جو سپاهان و پرسپولیس در چیست؟

سپاهان تیم خیلی بزرگی است ولی پرسپولیس برای یک کشور و مردم است و 40 میلیون طرفدار دارد. من با اینکه با سپاهان در فینال آسیا یا جام باشگاه های جهان بازی کرده بودم ولی اولین دربی ام که در 32 سالگی به زمین رفتم داشت سرم گیج می رفت! من آن موقع ده، دوازده تا بازی ملی هم داشتم اما اینطور شد. جو پرسپولیس طوری است که هرکسی نمی تواند آنجا دوام بیاورد. خود من در نیم فصل اول خوب نبودم و تا جا بیفتم و یک سال تمام شد. جو پرسپولیس منحصر به فزد است و همیشه به دوستانم می گویم هرکسی در فوتبال جو استقلال و پرسپولیس را تجربه نکند انگار که لذت فوتبال را نچشیده است و فقط یک پولی گرفته، یک فوتبالی بازی کرده و رفته است.