فرارو-باستان شناسان به تازگی در شرق فرانسه گنجینه ای کم نظیر از دوران روم باستان را کشف کرده اند: لوح های نوشتاری چوبی، کفش های کوچک کودکان و شانه های تراش خورده که پس از حدود دو هزار سال هنوز سالم مانده اند.

به نقل از earth، این یافته ها تصویری زنده از زندگی روزمره، کارگاه های محلی و مهارت صنعتگران رومی ارائه می دهد و نشان می دهند چگونه حتی کوچک ترین اشیاء روزمره می توانند داستان های گذشته را برای ما روایت کنند.

چوب در خاک معمولاً به سرعت تجزیه می شود، اما وجود رطوبت و نبود اکسیژن در چاه ها مانع فعالیت میکروب ها شد و اشیاء چوبی را نزدیک به دو هزار سال سالم نگه داشت. این پدیده موجب شد لوح ها و وسایل چوبی به شکل خارق العاده ای سالم بمانند.

رومی ها معمولاً روی دو نوع لوح می نوشتند: یکی لوحی مملو از موم برای نوشتن با قلم فلزی و دیگری با جوهر روی چوب نازک که مانند دفترچه تا می شد. یکی از لوح های کشف شده در ایزرنور (Izernore) هنوز خطوطی از جوهر اصلی را روی سطح خود حفظ کرده بود؛ یادگاری زنده از دستان نویسنده ای که دو هزار سال پیش در این شهر کوچک زندگی می کرد. برخی از این لوح ها به شکل دفترچه ای چندبرگی بودند و نشانه هایی در پشت آنها دیده می شد که احتمالاً نام صاحب یا علامت کارگاه سازنده بوده اند.

لوح های چوبی با نشانه هایی از نوشتار و حکاکی: لوح F بازسازی شده، لوح B با خراش های قلم، و لوح C با نام حک شده در پشت.

در کنار لوح ها، زیره چوبی کفش کوچک مربوط یک کودک چهار یا پنج ساله نیز کشف شد؛ این کفش ها از نوع Sculponae بوده اند؛ کفش هایی با زیره چوبی و بند چرمی که از پا در برابر گل و رطوبت محافظت می کردند. طراحی دقیق و وجود میخ های ظریف در لبه کفش ها نشان دهنده مهارت و دقت استادکاران محلی است.

تعداد زیاد شانه های نیمه کاره، تراشه ها و ابزار باقی مانده از چوب، نشان می دهد که در این منطقه یک کارگاه تخصصی برای ساخت وسایل چوبی ظریف وجود داشته است. شانه ها و جعبه های تزیینی در این شهر رومی از چوب شمشاد ساخته شده بودند. چوبی که به دلیل دوام و قابلیت تراش دقیق، مهارت پیشرفته صنعتگران محلی را نشان می دهد.

از چاه تا موزه تمام اشیاء پس از کشف، با روش های خاصی خشک شدند تا شکل و بافت آن ها حفظ شود. پژوهشگران حتی حلقه های رشد چوب را نیز بررسی کردند تا منشأ درختان و الگوهای کار نجاران رومی را بشناسند. این یافته های منحصربه فرد اکنون در موزه باستان شناسی ایزرنور به نمایش گذاشته شده اند.