فرارو- گاهی بدون دلیل مشخصی احساس خستگی، بی حوصلگی یا نارضایتی می کنیم؛ اما کارشناسان علوم رفتاری می گویند با چند تغییر کوچک در عادت های روزمره می توان ذهن و روح را از این حالت خارج کرد و به آرامش و تعادل بازگشت.

به نقل از ریل سیمپل، در میان روزهای خوب و بد، بسیاری لحظاتی را تجربه می کنند که نه می توان آن ها را واقعاً بد دانست و نه خوب؛ دوران هایی که احساس بی حالی، بی انرژی بودن و نارضایتی مبهم بر ما غلبه می کند. این حالت هایی به اصطلاح حالت خنثی می توانند روز را برایمان کسل کننده و بی هدف جلوه دهند.

در چنین زمان هایی، بهره گیری از راهکارهای روان شناختی می تواند نقش چشمگیری در بهبود خلق وخو و بازگرداندن انرژی ذهنی و عاطفی ما ایفا کند. به ویژه وقتی حتی خودمان هم دقیق نمی دانیم چه چیزی موجب ناراحتی مان شده است. در ادامه، توصیه هایی از کارشناسان علم رفتار را می خوانید که به شما کمک می کنند روزهای کسل کننده را نه تنها پشت سر بگذارید، بلکه شاید حتی از آن ها لذت ببرید.

یکی از ساده ترین و در عین حال مؤثرترین راه ها برای تغییر حال و هوا، بیرون رفتن از خانه و قرار گرفتن در دل طبیعت است. نیازی نیست به کوهستان بروید یا در جنگل چادر بزنید؛ پژوهش ها نشان می دهد حتی کمتر از یک ساعت حضور روزانه در محیط باز می تواند در کنترل استرس بسیار مؤثر باشد.

جیمز جکسون، استاد پژوهشی پزشکی و روان پزشکی در دانشگاه وندربیلت، می گوید: حتی 20 تا 30 دقیقه وقت گذراندن در طبیعت، سطح کورتیزول را کاهش می دهد و در افراد حس شگفتی و قدردانی ایجاد می کند. حالتی ذهنی که استرس را به طور چشمگیری پایین می آورد.

بنابراین اگر روزتان کسل کننده است، کافی است کفش هایتان را بپوشید و قدمی در پارک یا خیابان های آرام اطراف بزنید. تماس با هوای تازه و دیدن رنگ های طبیعی به سادگی می تواند حال ذهنی شما را تغییر دهد.

برای بسیاری از ما، نوشتن روزانه شاید کار خسته کننده ای به نظر برسد، اما نگهداری از دفترچه ی سپاسگزاری به معنای نوشتن صفحات طولانی از تأملات درونی نیست. گاهی تنها چند جمله کافی است. روان شناسان می گویند نوشتن منظم چیزهایی که بابت آن ها سپاسگزاریم، به سلامت روان کمک می کند و نشانه های افسردگی و اضطراب را کاهش می دهد.

جکسون پیشنهاد می کند: هر روز پنج تا ده دقیقه وقت بگذارید و دو یا سه چیزی را که بابت آن ها قدردانید بنویسید، سپس چند لحظه ای را به تأمل یا مدیتیشن درباره ی آن ها اختصاص دهید. این تمرین ساده، ذهن را از چرخه ی منفی نگری بیرون می کشد و باعث می شود دیدگاه مان نسبت به زندگی روشن تر شود.

کیت روزیِر، روان شناس بالینی و بنیان گذار مرکز خدمات روان شناختی بلوم، معتقد است: وقتی در وضعیت منفی ذهنی هستیم، بخش هایی از مغز که مسئول تخیل، بازی و خودانگیختگی اند، ممکن است خاموش یا بی تحرک شوند. برای همین، لازم است با فعالیت های خلاقانه آن ها را دوباره فعال کنیم.

اگر خود را هنرمند نمی دانید، نگران نباشید؛ هدف، خلق اثر هنری نیست، بلکه تجربه ی حس آفرینندگی است. نقاشی کشیدن، آشپزی با دستور جدید، یا حتی رقصیدن در خانه، همه این ها می توانند ذهن خسته را احیا کنند. فعالیت های خلاقانه، علاوه بر سرگرمی، باعث ترشح دوپامین می شوند که با احساس رضایت و انگیزه در ارتباط است.

تحرک فیزیکی، یکی از مهم ترین عوامل تنظیم خلق است. جکسون می گوید: ورزش موجب افزایش تولید سروتونین و دوپامین می شود. دو ماده ی شیمیایی مهم در مغز که تعادل خلق وخو را حفظ کرده و حس آرامش ایجاد می کنند.

برای بهره مندی از اثرات آن نیازی به دویدن ماراتن یا تمرین های سخت در باشگاه نیست. حرکات کششی سبک، پیاده روی در پارک یا شرکت در کلاس های گروهی شاد می تواند تأثیر مشابهی داشته باشد. او اضافه می کند: ورزش در کنار دیگران، چه دوستان و چه اعضای خانواده، معمولاً اثر دوچندان بر روحیه دارد. حتی چند دقیقه رقص یا حرکات موزون در خانه می تواند انرژی را بازگرداند و حس سبکی در ذهن ایجاد کند.

تمرین ذهن آگاهی یا مایندفولنس، یعنی آگاه بودن از لحظه ی حال، توجه به محیط و احساسات بدون قضاوت. روزیِر پیشنهاد می کند هنگام تلاش برای بهبود حال، به دنبال جرقه ها باشید؛ اصطلاحی که او برای لحظات کوچک و مثبت روزمره به کار می برد.

او توضیح می دهد: جرقه ها برخلاف محرک های منفی، لحظات ساده ای هستند که اگر کمی توجه کنیم، می توانند جادویی به نظر برسند. مثلاً وقتی نور خورشید از پنجره می تابد و رنگین کمانی روی زمین می سازد، یا وقتی اولین لقمه از ساندویچ موردعلاقه تان را می چشید، یا زمانی که لباس به رنگ محبوب تان می پوشید.

شاید این لحظات ناچیز به نظر برسند، اما تمرکز آگاهانه بر آن ها می تواند ذهن را به سوی تفکر مثبت تر هدایت کند.

گاهی حال بد نتیجه ی ساده ی یک چیز است: تنهایی. تعامل با دوستان، خانواده یا حتی افراد غریبه می تواند خلق وخو را به طور محسوسی بهبود دهد. جکسون می گوید: مطالعات نشان می دهد ارتباط با دیگران، به ویژه زمانی که این ارتباط معنادار باشد، به طور قابل اعتماد حال افراد را بهتر می کند.

تماس تلفنی با دوستی قدیمی، گفت وگویی کوتاه با همسایه، یا قرار ملاقات پس از کار همه می توانند کمک کننده باشند. به گفته ی روان شناسان، حتی رفتارهای کوچکِ محبت آمیز نسبت به دیگران، حال خودمان را هم بهتر می کند. روزیِر می گوید: به دیگران همان احساسی را منتقل کنید که دوست دارید در خودتان تقویت شود.

این عمل مهربانانه می تواند به سادگی تعریف کردن از کفش کسی در خیابان یا تشکر صمیمانه از صندوق دار فروشگاه باشد. او اضافه می کند: همین انتخاب های کوچک و آگاهانه می توانند تغییرات بزرگی در انرژی و خلق وخو ایجاد کنند.

در نهایت، روزهای کسل کننده بخش اجتناب ناپذیری از زندگی هستند، اما معنایش این نیست که باید اسیرشان شویم. با به کارگیری چند عادت ساده اما علمی می توانیم حتی در خنثی ترین روزها، جرقه ای از نشاط و معنا بیابیم.