مواضع اخیر رییس جمهور در روزهای اخیر مورد توجه تحلیلگران قرار گرفته است.

روزنامه هم میهن در سرمقاله امروز خود نوشت:

آقای پزشکیان چند روزی است که به نسبت صریح تر از گذشته سخن می گویند و مواضع خوبی هم می گیرند. در آخرین مورد نیز اظهار داشت که؛ تمام نقشه دشمنان این بود که پس از حمله به ایران، در میان مردم نارضایتی ایجاد کنند تا آنها به خیابان ها بیایند، اما نقشه شوم شان نقش بر آب شد .

در ادامه به ذکر رفتار مردم پرداخت و صادقانه و به نیابت از ساختار سیاسی گفت که ما با این مردم خوب رفتار نکردیم. در واقع ، باید پذیرفت که جان کلام آقای پزشکیان همین نکته اخیر است و اتفاقاً انتظار رفتار اعتراضی از مردم هم به دلیل همین حقیقتی بود که در سخنان آقای پزشکیان اشاره شده است.

ولی در بزنگاه خطیری که دشمن چنین تصوری از واکنش مردم ایران داشت، تقصیرات و بدی ها را نادیده گرفتند و خود را در کنار مام وطن قرار دادند. پرسش این است که آیا این اتفاق تکرار خواهد شد؟ در واقع، آیا می توان دوباره و چندباره همان رفتار رسمی را با مردم داشت و باز هم انتظار رفتار کنونی را از مردم داشت؟

شاید بسیاری از مردم همچنان بر همین مسیر پای فشارند، چون گناه مسئولین را نمی توان به پای میهن نوشت و انتقام افراد را از وطن گرفت؛ ولی تردیدی نیست که دل چرکین کردن مردم از طریق ادامه سیاست های گذشته موجب ریزش جدی در روندگان این راه خواهد شد.

از آقای پزشکیان باید پرسید که شما به عنوان رییس جمهور کشور، کدام گام موثری را برای اصلاح این فرآیند برداشته اید؟ ما در صداقت شما و ایمان و اعتقاد قلبی به آنچه می گویید، شکی نداریم؛ ولی در هر حال، مردم هم انتظاراتی دارند که باید در واقعیت جاری کشور دیده شود.

این را هم می پذیریم که حتماً این رویکرد خود را در جلسات و دیدارها اظهار می کنید؛ ولی این ها چاره درد مردم نیست. تقریباً پس از جنگ و به ویژه آتش بس همه تحلیلگران متفق القول شده اند که نگاه و رفتار رسمی با مردم باید تغییر کند و شاهد روند بازگشت به مردم باشیم. ولی در عمل اتفاق ملموسی رخ نمی دهد.

سهل است که علائم معکوس هم دیده می شود. جالب است که برخی منسوبین به ساختار سیاسی، رفتار مردم را به حساب حمایت آنان از ساختار می گذارند و این بدتر از هر چیز دیگری است. ما را به یاد انتخابات1403 می اندازد که برای کاهش مشارکت و رای ندادن به آقای پزشکیان اعلام کردند که رای دادن به منزله رای دادن به ساختار است و همین موجب باور عده ای شد و از مشارکت در دور اول منصرف شدند.

خوشبختانه در دور دوم این مسئله اصلاح شد و شور و نشاطی قابل توجه و موثر ایجاد شد. در واقع، مردم میان رفتار رسمی و سرنوشت میهن خود تمایز قائل شدند. بهترین شاهد در تایید این ادعا خواندن سرودهای ملی-میهنی حتی در عزاداری ها بود که قبلاً سابقه نداشت. پس نباید فرصت طلبانه و به ناحق سعی در مصادره رفتار درست مردم داشت.

آقای پزشکیان هم در ادامه سخنرانی خود درست گفتند که: باید کاری کنیم مردم باور کنند که ما خدمتگزار واقعی آنها هستیم، این موضوع را فقط در عمل می شود ثابت کرد . بله. باید در عمل ثابت شود؛ ولی تاکنون هیچ شاهدی در تایید این مسئله دیده نمی شود و این، نه تنها برای کشور و تمامیت ارضی و امنیت آن خطرناک است؛ بلکه برای بهبود کارآیی دولت هم زیان بار است.

ریشه آن نیز در همین برداشت انحرافی است که عده ای تندرو و بی پایگاه حضور رفتار مردم در دفاع از کشور و تمامیت ارضی خود را فریبکارانه مصادره به مطلوب می کنند و از این طریق هم مدیریت کشور را تحت تاثیر اطلاعات نادرست قرار می دهند و هم حداقل برخی از مردم را از ادامه این راه پشیمان می کنند.

عاجل ترین وظیفه و مأموریت رییس جمهور و مجموعه حکومت، قرار دادن قطار سیاست بر روی ریل مردم است. بدون تحقق این امر، هیچ مطلوبی حاصل نخواهد شد. گرچه مصادیق این تحول روشن است؛ ولی به جزییات آن در سرمقاله ای دیگر خواهیم پرداخت.