آن ها چه کسانی هستند که با امنیت روانی جامعه بازی می کنند؟ این روزها حرف هایی می شنویم یا رفتارهایی می بینیم که سخت است تشخیص بدهیم از سر جهل است یا عمد. ایران یک کشور 90 میلیون نفری است و آنچه می گوییم و می نویسیم، باید خیر جمعی این جامعه بزرگ و متکثر را در نظر بگیرد. وظایف ابتدایی و اصلی هر ساختاری، اول در رابطه با مسئولیت نظام سیاسی در قبال ملت خود تنظیم می شود. اگر بخواهیم از نظریات مختلف فلاسفه و نظریه پردازان علم سیاست میانگین بگیریم، وظایفی مانند تامین امنیت، اجرای عدالت، حفاظت از حقوق و آزادی ها، تامین رفاه و خدمات عمومی و البته پیگیری منافع ملی در حوزه سیاست خارجی در عصر ملت دولت، ابتدا به آن ملت اختصاص دارد.

به گزارش هم میهن؛ در چنین شرایطی با رفتارهایی عجیب مواجه هستیم که مبنایی عقلایی ندارد؛ هیچ نسبتی هم با منافع ایران ندارد بلکه هزینه های اضافه برای آن می تراشد. مثلاً چه چیزی باعث می شود فردی در رسانه ای حاکمیتی مانند تلویزیون، از حمله پهپادی به شهرهای اروپایی صحبت کند؟ نه با آن ها در حال جنگ هستیم نه چنین تهدیدات پوچی که از تریبون صداوسیما مطرح می شود، کمکی به بهبود شرایط ما می کند. مشخص نیست می خواهند فقط هزینه ای بسازند یا قصد دیگری دارند. موضوع ترور ترامپ و نخست وزیر رژیم اسراییل هم به همین شکل است. اگر واقعاً تصمیمی برای حمله انتقامی به افرادی مانند ترامپ و نتانیاهو وجود دارد که مسئولین کشور بارها تاکید کردند حداقل در مورد ترامپ چنین سیاستی وجود ندارد شلوغ کاری هایی مانند جمع کردن پول یا گرفتن فتوا از علما برای چیست؟ چه دردی از ما دوا می کند و حتی چه کارکردی برای انجام این اقدام دارد؟ ترور ترامپ برای انتقام خون شهید سلیمانی یا پشتیبانی از رژیم اسراییل در حمله به ایران و همه ظلم هایی که به کشور ما انجام داده، معطل گرفتن فتوا از علما بوده؟

همه می دانند دانشمندان هسته ای ایران توسط آمریکا و اسراییل ترور می شوند. آیا آن ها تاکنون مسئولیت این کارها را به صورت رسمی قبول کردند یا رفتاری مشابه تندروهای ایران داشتند؟ دوره افتادند و این بازی ها را راه انداختند یا دست به عمل زدند؟ در این سمت قصه شرایط کاملاً متفاوت است. شلوغ کاری های هزینه ساز انجام می شود و فضا را برای ایران تنگ می کند، دست آخر هم اتفاقی رخ نمی دهد. چون هزینه اش برای کشور سرسام آور است. ولی به خاطر حرف های غیرعقلانی آن ها، هزینه سیاسی آن را می دهیم. شاید گفته شود مورد ترور شهید قاسم سلیمانی از سوی رییس جمهور آمریکا به طور رسمی اعلام شد اما آن جنایت، از حیث پیش زمینه ها و فردی که آن را انجام داد، یک مورد غیرمعمول محسوب می شود. کارهایی که این جماعت بی ترمز انجام می دهند، حتی سنخیتی با واقعیت های این اقدامات در دنیای اطلاعات هم ندارد.

نکته جالب توجه این است که دوز حرف های عجیب و غریب تندروها و کارهایی که انجام می دهند، همزمان با آمدن حریف به سمت روان مردم ایران، بالاتر رفته است. در حال حاضر، درگیری مستقیم وجود ندارد. اما عملیات روانی با قدرت دنبال می شود. مصائب اقتصادی جنگ 12 روزه خود را نشان می دهد و عرصه بر مردم تنگ تر شده. همین آتش سوزی هایی که این روزها اتفاق می افتد، هر چه باشد، اخبارش بر مردم تاثیر منفی می گذارد چون توجه ها به سمت آن ها جلب شده است. در چنین شرایطی، جماعت مذکور به جای اینکه تلاشی برای بازگرداندن آرامش به جامعه داشته باشند، بر آتش تنش می دمند.

چه فضایی ساخته اند؟ یک فضای جنگی آرمانی که پایان دادن به آن یا تلاش برای توقفش، خیانت است. تلاش برای حفظ انسجام ملی خیلی زود با رفتارهای قبیله ای آن ها به سمت کمرنگ شدن حرکت کرد. دیپلماسی هم سنگ گناهان کبیره و کشور محکوم به این است که خود را در دل جنگ بیاندازد. بخش مشخصی از تحلیل های ارائه شده توسط آن ها به شکل عجیبی غلط و خنده دار است و هیچ نسبتی با واقعیت های جنگ 12 روزه ندارد. مجموع این کارها را زمانی می بینیم که رخنه بزرگی در کشور رخ داده و آنچه در جنگ 12 روزه دیدیم، بخشی از آن است.

نمی دانیم چه شبکه ای ایجاد کردند و تا کجا پیش رفتند. صحبت های تفرقه افکنانه آن ها و بازگشت شان به تنظیمات کارخانه هم جالب توجه است. کاش این را به خاطر بیاورند که جنگ متوقف شد و تمام. مردم یک بار مصرف نیستند. اگر بار دیگر جنگ شعله ور شود، قرار است خیلی سریع دوباره همه ما را یک ملت بخوانند؟ یا همین دست فرمان تفرقه انگیز را ادامه می دهند؟ این رفتارها فقط زدگی بیشتر مردم را به دنبال دارد.

آن هایی که تفسیری آرمانی از این جنگ ارائه می کنند، اگر از زاویه خیر جمعی یک کشور 90 میلیون نفری مسائل را ببینند، این حقیقت خودنمایی می کند که ما نه رسالت و ماموریتی برای جنگ و نابودی غرب و شرق داریم، نه انتهای این جنگی که آن ها دوست دارند، منافع ملی ایران منتظر ماست. چرا در این مسیر پیش می روید؟ مامور به آن هستید یا اولویت ها را گم کرد ه اید؟