احمد زیدآبادی در کانال تلگرامی خود یادداشتی با عنوان عذابِ ناترازی نوشت که با انتقادی تند از بی توجهی به قوانین طبیعت همراه است. وی ریشه بحران های زیست محیطی و انرژی را در بی اعتنایی به علم و عقل دانسته است.

متن کامل یادداشت به شرح زیر است:

مگر قوانین طبیعت با کسی شوخی دارد؟ مگر خداوند قوانین طبیعی را مهمل آفریده است؟ هر فرد و گروه و دولتی که قوانین طبیعت را زیر پا بگذارد، پوستش کنده است حال می خواهد ادعای دینداری یا بی دینی داشته باشد! این ناترازی خطرناک که جانب آب و خاک و برق و انرژی را گرفته است، صفر تا صدش نتیجهٔ زیر پا گذاشتن قوانین طبیعت است. قوانین طبیعت را علم کشف می کند و عقل به کار می بندد. علم و عقل اساس حکمرانی است.

یک خداپرست واقعی می داند که این دو، سنت الهی اند و نقض آنان عذابِ ناترازی به دنبال دارد. یک خداپرست قلابی یا خرافی، گمانش این است که قوانین طبیعت نه سنت الهی که اموری خلافِ ارادهٔ خداوندند! بنابراین نه فقط آنان را خوار می شمرد بلکه به نقض آنها افتخار می کند. گمان می کنند دعا جانشین رعایت قوانین هستی و طبیعت می شود، حال آن که دعا برای قرب انسان به خداست و در صورتی مؤثر است که همراه با خشوع قلبی و اعتراف به اشتباه و بازگشت به مسیر درست باشد.

اگر کسی فکر کند با نماز و روزه و نیایش و گریه و زاری، دعایش مستجاب می شود، حال آنکه از روی عُجب و غرور خطاهای خود را نمی بیند و به آنها اعتراف نمی کند، در اشتباه به سر می برد. شرط نخست استجابت دعا اقرار به ذنوب است. کسی دعایش مستجاب می شود که مانند برادران یوسف اقرار کند: انّا کنّا خاطیین! با عُجب و حق به جانبی، فریاد استغاثه ای به آسمان نمی رسد!