حسن محتشم اظهار کرد: بازار مسکن در حال حاضر و پس از جنگ 12 روزه در رکود به سر می برد اما پیش از جنگ نیز در رکود قرار داشت. تقاضای موثر وجود داشت، اما توان خرید برای مصرف کنندگان واقعی همواره محدود بود. به این ترتیب، سرمایه گذاران هم با احتیاط وارد بازار می شدند.

به گزارش خبرآنلاین، وی افزود: جنگ باعث ایجاد محدودیت هایی در بازار مسکن و برخی دیگر از مشاغل از جمله مشاغل اینترنتی شد. در شرایط ناامنی، سرمایه معمولاً با احتیاط عمل می کند و در نتیجه در طول 12 روز جنگ معاملات در بازار مسکن به شدت کاهش یافت.

این کارشناس بازار مسکن با بیان اینکه چالش های سیاسی و بین المللی کشور پابرجاست، تصریح کرد: وضعیت مذاکرات بین المللی در ابهام قرار دارد، بنابراین سرمایه گذاری در حوزه مسکن نیز کاهش یافته است. پروژه هایی که قبلاً در حال سرمایه گذاری بودند باید ادامه یابند، اما مشکلات نقدینگی و بلاتکلیفی وجود دارد. به همین دلیل، شرایط بازار مسکن در این مدت بسیار پیچیده است.

محتشم ادامه داد: تا زمانی که وضعیت تعامل کشور با دنیا مشخص نشود، بلاتکلیفی در بازارها ادامه خواهد داشت. امیدوارم با توجه به این وضعیت، برای آینده بهتر تصمیم گیری کنیم.

وی با اشاره به رکود بازار مسکن در دو سال گذشته افزود: کاهش شدید خرید و فروش در بازار ملک به عدم تقاضای موثر مربوط می شود. قبل از جنگ نیز سرمایه گذاران محتاطانه وارد این عرصه می شدند. معاملات چندانی صورت نمی گرفت اما فروشندگان نیز تمایلی به کاهش قیمت نداشتند. با پایان جنگ و اعلام آتش بس، هنوز هم نگرانی ها وجود دارد؛ زیرا هیچ تضمینی برای پایدار بودن آتش بس وجود ندارد.

عضو هیات مدیره انجمن انبوه سازان استان تهران تاکید کرد: تا زمانی که وضعیت تعامل ایران با سایر کشورها مشخص نشود، بلاتکلیفی در بازار مسکن ادامه خواهد داشت.

وی به تأثیرات جنگ بر احساس ناامنی در جامعه اشاره کرد و گفت: اخیراً فضایی در سطح جامعه ایجاد شده که مردم نسبت به خرید در برخی مناطق کشور از جمله شمال تهران تردید دارند. البته این را در نظر بگیریم که مسکن در شمال پایتخت بسیار گران است و همین مساله در پایین بودن تعداد معاملات اثر دارد. اما معتقد نیستم که نگرانی ها در کل جامعه فقط منحصر به شمال تهران باشد.

محتشم بیان کرد: در شمال تهران، تقاضای سرمایه گذاری برای مسکن وجود دارد و آن ها به دلیل عدم تمایل به خطر انداختن دارایی های خود ترجیح می دهند که سرمایه شان را از این بخش خارج کنند. در چنین شرایطی اگر کسی بخواهد خریدی انجام دهد، برخی فروشندگان حاضرند تخفیف بدهند، اما متقاضیان بسیار کم هستند.

این کارشناس بازار مسکن در پاسخ به این سوال که آیا فکر می کنید قیمت ها در شمال تهران بعد از جنگ تغییر خواهد کرد؟ گفت: وضعیت سیاسی و اقتصادی ما به تعامل با دنیا بستگی دارد. اگر آتش بس پایدار باشد و روابط ما با دنیا بهتر شود، قطعاً رفتار جهانیان با ما تغییر خواهد کرد.

در چنین شرایطی، اگر تحریم ها کاهش یابد و تحریم های جدیدی وضع نشود، می تواند به اقتصاد ما کمک کند و به رونق تولید و عرضه مسکن منجر شود. اما اگر بخواهیم به روال قبل ادامه دهیم، طبیعی است که تحریم ها ادامه پیدا خواهد کرد و این مساله در تولید، سرمایه گذاری و به تبع آن بازار مسکن اثر منفی دارد و می تواند به کاهش معاملات و کاهش قیمت مسکن بینجامد.

وی تصریح کرد: بزرگ ترین بخش های اقتصادی ما به مسکن وابسته اند و تحت تاثیر این تنش ها قرار خواهند گرفت. در حال حاضر، شرایط اقتصاد کلان تحت تأثیر وقایع اخیر قرار گرفته است.

محتشم درباره اثر خروج اتباع بر بازار مسکن گفت: با توجه به اینکه کارگران افغان نقش بسزایی در ساخت و ساز داشتند، خروج آن ها تأثیرات زیادی بر این بازار خواهد گذاشت. این نیازی به تأمین نیروی کار جایگزین دارد و به طور قطع، این امر با افزایش قیمت ساخت همراه خواهد بود. دستمزد کارگران افغان روزانه 800 تا 900 هزار تومان و دستمزد کارگران ایرانی حدود دو میلیون تومان است. البته این تنها مولفه افزایش قیمت مسکن نیست اما به نظرم می تواند حدود 15 درصد قیمت تمام شده ساخت را بالا ببرد.

این کارشناس بازار مسکن بیان کرد: با این حال معتقدم آثار مثبت خروج کارگران افغان بیشتر از تبعات منفی آن است. ما یک کشور 90 میلیونی هستیم با امکانات و نیروهای کار در تمام زمینه ها که به دلیل وجود اتباع، بخشی از نیروی کار ایرانی به مشاغل کاذب رو آورده و با خروج اتباع این نیروها به کارهای اصلی خود باز خواهند گشت. ما دارای صنعت و صادرات زیادی نیستیم و نیازمند نیروی کار مؤثر در جامعه هستیم. اگر ما نیروی کار ارزان قیمت را حذف کنیم و به جای آن نیروی کار مؤثر ایرانی با حقوق متعارفی را استخدام کنیم، این موضوع نیز بر قیمت ساختمان تأثیر می گذارد.

وی در بخش دیگری از صحبت های خود با انتقاد از رویکرد تراکم فروشی توسط شهرداری تهران گفت: سوال این است که چرا شورای شهر برنامه ریزی دقیقی برای ساخت و ساز انجام نمی دهد و مجوزها را در مکان هایی صادر نمی کند که نیاز واقعی به مسکن وجود دارد؟ این در حالی است که تهران و کلان شهرهای ما با جمعیت زیاد، مشکل استفاده از خودرو، کارخانه و تأسیسات را دارند که به آلودگی محیط زیستی منجر می شود. جمعیت زیاد باید با زیرساخت های مناسب پشتیبانی شود. برای مثال، هم اکنون تهران با کمبود آب مواجه است و این که شهرداری دوباره فروش مجوزهای بلندمرتبه را انجام دهد، متأسفانه کار نادرستی است و به ضرر کشور تمام می شود.