ایسنا نوشت: دکتر «دان جی. بیسلی»، متخصص گوش، حلق و بینی در این باره می‌گوید با توجه به تراکم بالای رگ‌های خونی و غشای مخاطی ظریف درون بینی، کندن موهای بینی به‌ویژه به‌صورت غیربهداشتی یا نادرست، می‌تواند خطر بروز عفونت‌هایی مانند فولیکولیت یا سلولیت بینی را به‌شکل قابل‌توجهی افزایش دهد.

به گفته دکتر بیسلی، موهای بینی در هشدار دادن به ما درباره خطرات احتمالی هم نقش دارند. او می‌گوید: وقتی چیزی مثل حشره‌ای کوچک یا سایر محرک‌ها با موهای بینی تماس پیدا می‌کند، واکنش عطسه به‌طور رفلکسی اتفاق می‌افتد که روش بدن برای بیرون راندن عامل مزاحم یا مضر است. علاوه بر این، موهای بینی به حفظ رطوبت مناسب در مجاری بینی کمک می‌کنند. این موها رطوبت بازدم را به دام می‌اندازند و مانع از خشکی بیش از حد مجاری بینی می‌شوند. این رطوبت به مرطوب‌سازی هوایی که تنفس می‌کنیم، کمک می‌کند و آن را برای سیستم تنفسی، راحت‌تر و ایمن‌تر می‌کند.

دکتر «نیکول آرونسون»، متخصص گوش و حلق و بینی نیز در این باره می‌گوید: موم انداختن موهای بینی ممکن است وسوسه‌انگیز باشد زیرا نسبت به روش‌هایی مانند کوتاه کردن، نتایج طولانی‌مدت‌تری به همراه دارد اما نکته هشداردهنده اینجاست که حذف کامل این موها به‌ معنای از بین بردن سامانه فیلتری است که برای حفظ سلامت و پیشگیری از عفونت‌هایی مانند وستیبولیت بینی (التهاب مدخل بینی) و عفونت‌های بینی ضروری است.

او می‌گوید: موم انداختن لزوما باعث تضعیف سیستم ایمنی نمی‌شود اما با ایجاد شکاف‌هایی در سد پوستی، راه را برای نفوذ باکتری‌ها به بافت‌های عمقی‌تر باز می‌کند و به این ترتیب فرصت بروز عفونت را فراهم می‌کند.

موم انداختن موهای بینی می‌تواند عوارض جانبی خاصی نیز به همراه داشته باشد؛ به‌ویژه اگر آن را افراد غیرمتخصص یا حتی خودتان در خانه انجام دهید. برای مثال مومی که بیش از حد داغ باشد، می‌تواند مخاط بینی را بسوزاند. برداشتن لایه سطحی پوست نیز می‌تواند زخم‌های کوچک در بینی ایجاد کند و خطر ابتلا به عفونت را افزایش دهد.

افزون بر این، موم انداختن اصولا فرایندی آزاردهنده و دردناک است و موم انداختن داخل بینی هم بسیار دردآور است زیرا مجاری ظریف بینی به احساس کشیده شدن بسیار حساسند و این می‌تواند باعث درد زیاد، قرمزی و تحریک شود.

یکی دیگر از مشکلات احتمالی هم رویش مو به داخل (Ingrown Hair) پس از موم انداختن است. آرونسون می‌گوید: پس از کندن مو، ممکن است موی جدید نتواند از پوست عبور کند، زیرا برخلاف روش‌هایی که انتهای مو را روی سطح پوست باقی می‌گذارند، موم مو را از ریشه می‌کند و موی تازه باید دوباره راهی به سطح پوست پیدا کند.

به گزارش ایندیپندنت، آرونسون حتی در مورد موم انداختن جزیی (فقط موهای جلوی بینی) هم توصیه می‌کند از این کار پرهیز شود، زیرا همه خطرات ذکرشده مانند وستیبولیت بینی (یک عفونت در دهلیز یا قسمت جلویی حفره بینی)، رویش مو به داخل و سوختگی را همچنان به همراه دارد.

علاوه بر کنار گذاشتن موم انداختن کامل یا جزیی بینی، با موچین کندن موهای بینی را نیز به فهرست کارهای ممنوعه اضافه کنید. دکتر آرونسون می‌گوید: من مواردی داشته‌ام که به دلیل کندن موهای بینی، مجبور به برش و تخلیه آبسه‌ بینی شده‌ام. به همین دلیل این روش را به هیچ‌وجه توصیه نمی‌کنم.

اگر احساس می‌کنید موهای بینی‌تان بیش از حد بلند و ناخوشایند شده‌اند، می‌توانید آن‌ها را با یک قیچی ابروی تمیز کوتاه کنید. این قیچی‌ها برای حذف موهای پراکنده‌ای که درست زیر سوراخ بینی دیده می‌شوند، بسیار مناسبند.

اگر نگران بریدن یا آسیب دیدن در این فرآیند هستید، بهتر است از قیچی‌های زاویه‌دار با نوک گرد استفاده کنید. این مدل‌ها خطر بریدگی تصادفی را کاهش می‌دهند و به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که راحت‌تر به نقاط سخت‌دسترس برسند.

همچنین برای کوتاه کردن موهای عمیق‌تر در داخل بینی هم ماشین اصلاح الکتریکی مخصوص بینی گزینه‌ای ایمن است که زحمت زیادی هم ندارد.

این دو روش، یعنی استفاده از قیچی نوک‌گرد و ماشین اصلاح برقی، نسبت به موم انداختن، جایگزین‌هایی بسیار ایمن‌تری محسوب می‌شوند و خطر رویش موهای زیرپوستی و تحریک بینی را به حداقل می‌رسانند.

233236

منبع: خبرآنلاین سلامت کودک‌ و خانواده