​این دیدار نشانه هایی از سبک جدید تیم را به نمایش گذاشت، هرچند نوسانات طبیعی در این مرحله از پیش فصل که تنها دو هفته از تمرینات گذشته است، قابل مشاهده بود.

گل های اریک گارسیا، رونی بردغجی و درو فرناندز برتری بارسا را در مسابقه ای که با اولین های متعدد همراه بود، به نمایش گذاشت. با این حال، در اواخر نیمه اول، بارسا افت کرد و اجازه داد ویسل کوبه واکنش نشان دهد، هرچند در نیمه دوم این تیم نتوانست نتیجه 1-3 را تغییر دهد.

مارکوس رشفورد، آخرین خرید بارسا، همراه با بردغجی، جوفره تورنتس و درو فرناندز در نیمه دوم به میدان رفتند. در نیمه اول، خوان گارسیا با شماره 1 در دروازه و لامین یامال با شماره 10 برای اولین بار به میدان رفتند. گارسیا در دروازه مطمئن بود و در دقایق ابتدایی تحت فشار ویسل، با پای خود بازی سازی کرد.

در گل ویسل، او ابتدا ضربه ای را مهار کرد، اما ریباند به میاشیرو رسید که دفاع بارسا را مغلوب کرد. یامال در جناح خود خطرناک بود و موقعیت هایی خلق کرد، هرچند در ادامه کم فروغ شد.

ویسل کوبه با پرس سنگین بازی را آغاز کرد و بارسا را وادار به دقت در پاس کاری در زمین خود کرد. پدری در کنترل توپ و یامال، فرمین و رافینیا در ایجاد برتری درخشیدند، اما اریک گارسیا گل نخست را زد. او با استفاده از کرنر فرمین، در شلوغی محوطه جریمه گل اول را زد. با این حال، ویسل در پایان نیمه اول با حملات سریع خطرناک شد و میاشیرو گل تساوی را به ثمر رساند.

در نیمه دوم، بردغجی و رشفورد در کناره ها خطرناک بودند. بردغجی با تمام کنندگی عالی گل دوم را زد و درو فرناندز با یک حرکت تیمی گل سوم را به ثمر رساند. با وجود پیش فصل طولانی پیش رو، این بازی نکات مثبتی داشت: جوفره تورنتس از جرارد مارتین پیشی گرفت، بردغجی عزم خود برای ماندن در تیم اصلی را نشان داد، کریستنسن ارزش خود را ثابت کرد و جوانان نشان دادند که نقش آفرینان اصلی هستند، نه حاشیه ای.