سرژ آلن استفان اوریه در 24 دسامبر 1992 در اوراگاهیو، ساحل عاج به دنیا آمد. او در کودکی به همراه خانواده‌اش به فرانسه مهاجرت کرد، زیرا والدینش به دنبال زندگی بهتری برای فرزندانشان بودند. پدرش پیش از آن در شهر سوران فرانسه کار می‌کرد و سرژ دومین فرزند از پنج فرزند خانواده بود. این مهاجرت در سنین پایین، او را مجبور به ترک دوستان و بخشی از خانواده‌اش کرد؛ رویدادی مهم که سال‌های اولیه زندگی او را شکل داد.

اوریه مسیر فوتبالی خود را از باشگاه محلی ویلپنت اف‌سی (Villepinte FC) آغاز کرد، جایی که در ابتدا به عنوان مدافع میانی و هافبک بازی می‌کرد و الگوی خود را بازیکنانی مانند مایکل اسین قرار داده بود. استعداد او خیلی زود از سوی باشگاه لانس (RC Lens) کشف شد و در سال 2006 به همراه برادر کوچکترش، کریستوفر، به آکادمی این باشگاه پیوست. او در رده‌های جوانان درخشید، با تیم زیر 18 سال قهرمان لیگ شد و با تیم زیر 16 سال به نایب قهرمانی رسید. اوریه به عنوان کاپیتان تیم رزرو لانس منصوب شد که نشان از ویژگی‌های رهبری او در سنین پایین داشت.

اوریه اولین قرارداد حرفه‌ای خود را در ژوئن 2009 در سن 16 سالگی امضا کرد. او اولین بازی حرفه‌ای خود را برای لانس در لیگ 1 فرانسه در تاریخ 22 دسامبر 2009 مقابل سن-اتین انجام داد، درست چند روز پیش از تولد 17 سالگی‌اش. در فصل دوم خود (2010-2011)، او به یک بازیکن ثابت در تیم اصلی تبدیل شد و 27 بازی انجام داد. با این حال، فصل با ناامیدی به پایان رسید زیرا لانس به لیگ 2 سقوط کرد. علی‌رغم سقوط و علاقه باشگاه‌های انگلیسی، او نیمه اول فصل 2011-2012 را در لیگ 2 با لانس ماند و 16 بازی انجام داد تا اینکه مشکلات مالی باشگاه زمینه جدایی او را فراهم کرد.

این دوران اوریه با پیشرفت سریع و سازگاری بالا همراه بود. بازی در پست‌هایی مانند مدافع میانی و هافبک، به او پایه‌ای مستحکم در دفاع و آگاهی پستی بخشید که بعدها غریزه‌های تهاجمی او را به عنوان یک مدافع راست تکمیل کرد. این تطبیق‌پذیری به یکی از ویژگی‌های کلیدی دوران حرفه‌ای او تبدیل شد. تجربه کاپیتانی تیم رزرو در سنین جوانی و سپس مواجهه فوری با سختی‌های حرفه‌ای مانند سقوط به دسته پایین‌تر، محیطی چالش‌برانگیز برای او ایجاد کرد. این شرایط احتمالاً همان سرسختی و مقاومت ذهنی را در او به وجود آورد که بعدها برای عبور از فشارها و جنجال‌های دوران حرفه‌ای‌اش به آن نیاز داشت.

در 26 ژانویه 2012، اوریه با مبلغی حدود 1.3 میلیون یورو و قراردادی چهار و نیم ساله به تولوز پیوست. او تنها دو روز بعد اولین بازی خود را انجام داد و در 1 آوریل 2012 اولین گل خود را برای این باشگاه به ثمر رساند.

تحت هدایت مربی آلن کازانوا، تولوز به سیستم 2-5-3 روی آورد که پتانسیل تهاجمی اوریه را به عنوان یک وینگ-بک آزاد کرد. او فصلی فوق‌العاده را سپری کرد و با ثبت 6 گل و 6 پاس گل در 34 بازی لیگ 1، به سومین گلزن برتر باشگاهش تبدیل شد. عملکرد درخشان او باعث شد تا به دلیل قدرت و ویژگی‌های ورزشی‌اش لقب «بوفالو» (The Bison) را به او بدهند و با دنی آلوز مقایسه شود. او در تیم منتخب فصل لیگ 1 قرار گرفت و نامزد دریافت جایزه بهترین بازیکن جوان لیگ شد که جایگاه او را به عنوان یکی از بهترین مدافعان جوان اروپا تثبیت کرد. این درخشش توجه باشگاه‌های بزرگی مانند آرسنال، رئال مادرید و لیورپول را به خود جلب کرد.

نوآوری تاکتیکی آلن کازانوا در تولوز، کاتالیزوری بود که اوریه را از یک مدافع مستحکم به یک فول‌بک تهاجمی نخبه تبدیل کرد. تغییر به سیستم 2 5 3 تنها یک تنظیم تیمی نبود، بلکه کلیدی بود که ترکیب منحصربه‌فرد اوریه از قدرت بدنی، استقامت و انگیزه تهاجمی را شکوفا کرد. آمار او در آن فصل (6 گل و 6 پاس گل) تفاوت چشمگیری با فصول قبلی‌اش داشت. این موضوع نشان‌دهنده یک رابطه علت و معلولی واضح است: سیستم تاکتیکی مستقیماً به بهبود عملکرد آماری او منجر شد. بنابراین، موفقیت او تنها حاصل درخشش فردی نبود، بلکه نتیجه تلفیق کامل ویژگی‌های بازیکن و استراتژی مربی بود.

جدول 1: آمار پیشرفت سرژ اوریه در لانس و تولوز (لیگ 1 و لیگ 2)

اوریه در 23 ژوییه 2014 به صورت قرضی به پاری سن ژرمن پیوست و این انتقال در 29 آوریل 2015 با مبلغ 10 میلیون یورو دائمی شد. او اولین بازی خود را در 16 اوت 2014 انجام داد، اما دوران ابتدایی او با مصدومیت و رقابت با گرگوری فن در ویل برای پست دفاع راست همراه بود.

اوریه در سه سال حضورش در پاری سن ژرمن، 11 جام معتبر کسب کرد. این افتخارات شامل دو قهرمانی لیگ 1، سه قهرمانی جام حذفی فرانسه، سه قهرمانی جام اتحادیه فرانسه و سه قهرمانی سوپرکاپ فرانسه بود.2 او با 5 گل و 14 پاس گل در 81 بازی، نقشی کلیدی در این موفقیت‌ها داشت و در فصل 2015-2016 نیز بار دیگر در تیم منتخب فصل لیگ 1 قرار گرفت.

جدول 2: افتخارات سرژ اوریه در پاری سن ژرمن (2014-2017)

جنجال پریسکوپ (فوریه 2016): اوریه در یک ویدیوی زنده در پریسکوپ، اظهارات توهین‌آمیز علیه سرمربی وقت، لوران بلان، به کار برد و هم‌تیمی‌هایش مانند زلاتان ابراهیموویچ و آنخل دی‌ماریا را نیز مورد تمسخر قرار داد. او از سوی باشگاه محروم و مجبور به تمرین با تیم رزرو شد. اوریه بعدها با «احمقانه» خواندن این اشتباه، عذرخواهی کرد.

محکومیت به دلیل درگیری (سپتامبر 2016): او به دلیل درگیری با یک افسر پلیس در خارج از یک کلوپ شبانه در پاریس در ماه مه 2016، مجرم شناخته شد. اوریه به دو ماه حبس تعلیقی و پرداخت جریمه نقدی محکوم شد. این حکم مورد تجدیدنظر قرار گرفت و به او اجازه داد به بازی ادامه دهد.

اوریه بعدها اظهار داشت که احساس می‌کرد پاری سن ژرمن «به ارزش واقعی او احترام نگذاشته» و با وجود اینکه از نظر آماری خود را «تأثیرگذارترین مدافع لیگ 1» می‌دانست، باشگاه بیش از حد روی مسائل خارج از زمین او تمرکز کرده بود. این تیرگی روابط منجر به جدایی او شد. دوران حضور در پاری سن ژرمن، تضاد اصلی دوران حرفه‌ای اوریه را به نمایش می‌گذارد: ارزش او در زمین بسیار بالا بود، اما رفتارهای خارج از زمین او را به یک مسئولیت تبدیل کرد که باشگاه در نهایت حاضر به تحمل آن نبود.

اوریه در 31 اوت 2017 با مبلغی حدود 23 میلیون پوند (25 میلیون یورو) به تاتنهام پیوست. اولین بازی‌های او پرحادثه بود: یک پیروزی در لیگ قهرمانان اروپا و سپس دریافت کارت قرمز در اولین بازی کاملش در لیگ برتر. او یکی از اعضای کلیدی تیمی بود که به فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال 2019 رسید، هرچند مصدومیت‌ها حضور او را در آن فصل محدود کرد. طی چهار فصل، او 110 بازی انجام داد، 8 گل به ثمر رساند و 17 پاس گل داد. دوران حضور او در این تیم با یک تراژدی شخصی در ژوییه 2020 همراه بود؛ زمانی که برادرش کریستوفر به قتل رسید. اوریه با نشان دادن قدرت روحی فوق‌العاده، تنها 48 ساعت بعد برای حمایت از مادر داغدارش به میدان رفت. او در اوت 2021 با فسخ قرارداد دوجانبه از تاتنهام جدا شد.

او در اکتبر 2021 به عنوان بازیکن آزاد به باشگاه اسپانیایی ویارئال پیوست. اوریه در تنها فصل حضورش 24 بازی انجام داد، شامل 19 بازی در لالیگا و 5 بازی در لیگ قهرمانان اروپا، و به تیمش در مسیر رسیدن به نیمه‌نهایی کمک کرد.

اوریه در سپتامبر 2022 با امضای قرارداد به عنوان بازیکن آزاد، به لیگ برتر بازگشت و به ناتینگام فارست پیوست. او در این تیم نقشی جدید به عنوان یک بازیکن باتجربه و رهبر پذیرفت و به راهنمایی بازیکنان جوان‌تر پرداخت. او اشاره کرد که در این تیم احساس «آزادی» می‌کند و از سوی هواداران مورد قدردانی قرار می‌گیرد. اوریه طی یک و نیم فصل 41 بازی برای فارست انجام داد و سپس در میانه فصل جدا شد.

او در فوریه 2024 با مبلغ 100 هزار یورو به غول فوتبال ترکیه، گالاتاسرای، پیوست. هرچند تنها 4 بازی انجام داد، اما یک قهرمانی سوپر لیگ ترکیه و یک سوپرکاپ ترکیه را به کارنامه خود اضافه کرد. او در ژوییه 2024 به بازیکن آزاد تبدیل شد.

دوران پس از پاری سن ژرمن، یک قوس بلوغ آشکار را در شخصیت اوریه نشان می‌دهد؛ جایی که او از یک استعداد جنجالی به یک بازیکن باتجربه، مقاوم و مورد احترام تبدیل شد. اظهارات خود او درباره تأثیر «آرام‌بخش» پدر شدن و پذیرش نقش رهبری در فارست، روایتی از رشد شخصی را به تصویر می‌کشد که با شخصیت پاریسی او در تضاد کامل است.

جدول 3: آمار دوران حرفه‌ای سرژ اوریه پس از پاری سن ژرمن (2017-2024)

اوریه با وجود اینکه واجد شرایط بازی برای فرانسه بود، تصمیم گرفت برای کشور زادگاهش، ساحل عاج، بازی کند. او اولین بازی ملی خود را در 8 ژوئن 2013 در یک بازی مقدماتی جام جهانی مقابل گامبیا زیر نظر مربی صبری لاموشی انجام داد. او به سرعت به یکی از مهره‌های اصلی تیم تبدیل شد و در جام جهانی 2014 و پنج دوره جام ملت‌های آفریقا (AFCON) به میدان رفت. اوریه با بیش از 90 بازی ملی، کاپیتان تیم ملی کشورش است.

او یکی از بازیکنان کلیدی تیم قهرمان جام ملت‌های آفریقا در سال 2015 در گینه استوایی بود. عملکرد او، به ویژه در نیمه‌نهایی مقابل جمهوری دموکراتیک کنگو که به عنوان بهترین بازیکن زمین انتخاب شد، مورد تحسین قرار گرفت. او 120 دقیقه کامل در فینال مقابل غنا بازی کرد که ساحل عاج در ضربات پنالتی پیروز شد. اوریه در پایان مسابقات در تیم منتخب تورنمنت قرار گرفت.

اوریه به عنوان کاپیتان، ساحل عاج را به دومین قهرمانی شگفت‌انگیز و غیرمنتظره در جام ملت‌های آفریقا، این بار در خاک خود، رساند. او در طول تورنمنت نقشی رهبری‌کننده داشت که با پیروزی در فینال مقابل نیجریه به اوج خود رسید.

دوران حرفه‌ای اوریه در تیم ملی ساحل عاج، فصل قهرمانانه و تعیین‌کننده داستان اوست که رشته‌ای مداوم از موفقیت و رهبری را به نمایش می‌گذارد و در تضاد با نوسانات دوران باشگاهی او قرار دارد. در صحنه بین‌المللی است که میراث او بیش از هر جای دیگری امن و مورد تجلیل است. قهرمانی در جام ملت‌های آفریقا نه یک بار، بلکه دو بار با فاصله هشت سال، یک دستاورد فوق‌العاده است.

جدول 4: افتخارات بین‌المللی و رکورد تورنمنت‌های بزرگ سرژ اوریه

ویژگی‌های فیزیکی: یک ورزشکار فوق‌العاده که لقب «بوفالو» را به خود اختصاص داده است. او ترکیبی از قدرت بدنی، استقامت و سرعت بالا است. برای یک مدافع کناری، در نبردهای هوایی به شکل استثنایی قدرتمند است.

مشارکت تهاجمی: یک مدافع کناری مدرن و تهاجمی که تأثیر قابل توجهی در یک‌سوم هجومی زمین دارد. او به خاطر فرارهای قدرتمند، توانایی ارسال سانتر و مهارت در گلزنی، به ویژه در دوران حضورش در تولوز و پاری سن ژرمن، شناخته می‌شود.

تطبیق‌پذیری تاکتیکی: او تجربه بازی به عنوان مدافع راست سنتی، وینگ-بک در سیستم 2-5-3 و مدافع میانی در سمت راست را در کارنامه دارد.

نقاط ضعف: گاهی اوقات سانترهای او ناهماهنگ است و تصمیم‌گیری‌هایش یا تمایل به از دست دادن توپ به عنوان نقطه ضعف او ذکر شده است. سابقه انضباطی او (کارت‌های زرد و قرمز) نیز بخش قابل توجهی از پروفایل اوست.

باید به شهرت گذشته او به عنوان یک شخصیت «غیرقابل کنترل» اذعان کرد. این تصویر با بازتاب‌های خود او درباره بلوغ، تأثیر آرام‌بخش پدر شدن و تمایلش برای تبدیل شدن به یک الگو در تضاد است. قدرت روحی عمیقی که او در مواجهه با مرگ برادرش نشان داد، شاخص کلیدی شخصیت درونی اوست. اظهارات او درباره احساس «آزادی» و «دریافت عشق» در باشگاه‌هایی مانند ناتینگهام فارست، نشان‌دهنده جستجوی او برای یک محیط حمایتی به دور از دیگ پرفشار باشگاه بزرگی مانند پاری سن ژرمن است.

باید بر دوگانگی اصلی دوران حرفه‌ای اوریه تأکید کرد: داستانی از دستاوردهای باورنکردنی و جنجال‌های قابل توجه. او بازیکنی است که هم دو عنوان قهرمانی لیگ 1 و هم دو عنوان قهرمانی جام ملت‌های آفریقا را در کارنامه دارد؛ ترکیبی نادر و نخبه.

در نهایت، میراث سرژ اوریه پیچیده است. در فرانسه، شاید او را با جام‌ها و جنجال‌هایش به یاد آورند. در انگلیس، با عملکرد قدرتمند و مقاومت روحی‌اش. اما در ساحل عاج، جایگاه او بدون شک تثبیت شده است: او یک قهرمان ملی است؛ کاپیتانی که دو بار بزرگترین جام قاره را به خانه آورد. سفر او، با تمام فراز و نشیب‌هایش، او را به یکی از جذاب‌ترین و فراموش‌نشدنی‌ترین شخصیت‌های فوتبالی نسل خود تبدیل کرده است؛ بازیکنی که داستان کاملش هم شامل درس‌های عبرت‌آموز و هم پیروزی‌های الهام‌بخش است.

منبع: روز نو