دادگاه رسیدگی به پرونده قتل الهه حسین نژاد دیروز 6 مردادماه 1404 در شعبه یکم دادگاه کیفری یک تهران به ریاست قاضی غلامرضا جواهری و با حضور علی القاصی رییس کل دادگستری استان تهران، مستشاران دادگاه، نماینده دادستان، متهم، اولیای دم و وکلای دو طرف برگزار شد.

به گزارش ایران، ساعت 8 صبح ششم مرداد مقابل در ورودی دادگاه کیفری یک استان تهران، حضور 2 زن میانسال و مادری سالخورده که با گریه و شیون به سر و صورت خود می کوبید، جلب توجه می کرد. آنها مادر و خواهران بهمن (عامل قتل الهه) بودند که با دیدن خانواده مقتول با التماس خواهان گذشت از قصاص فرزندشان بودند.

دقایقی از ساعت 8 گذشته بود که خودروی حمل متهم مقابل دادگاه توقف کرد و بهمن در حالی که دستبند و پابند داشت، از خودرو پیاده شد. مادر متهم نفس نفس زنان خودش را به پسرش رساند، اما او برای اینکه با مادرش چشم در چشم نشود رویش را برگرداند و وارد سالن دادگاه شد. با ورود به دادگاه نیز خانواده مقتول با دیدن متهم بسیار برآشفته شدند که با دخالت مأموران اوضاع آرام شد.

برادر متهم با بغضی در گلو گفت: من معلول هستم. امروز از شهرستان به اینجا آمدیم تا بتوانیم مادر مقتول را ببینیم و التماسش کنیم تا از قصاص برادرم بگذرد. برادرم کشاورز بود، اما از چند سال قبل به خاطر اختلاف با همسر سابقش و همینطور اختلاف مالی با عمو و پسرعموهایم حال و روز خوبی نداشت. نمی دانم چرا او با آن قلب مهربانی که داشت دست به چنین جنایتی زده است. حالا هم روزگارمان سیاه شده، مادر 80 ساله ام التماسشان کرد تا از قصاص برادرم بگذرند، اما حاضر نشدند با ما حرف بزنند. حق دارند، جگرگوشه شان از دست رفته و داغدارند.

در طول جلسه دادگاه پدر و مادر الهه هر بار اسم دخترشان را می شنیدند، با ناله و گریه زار می زدند. پدر الهه وقتی متهم جزییات قتل را تعریف می کرد، نتوانست طاقت بیاورد و از شعبه دادگاه بیرون رفت و دقایقی بعد دوباره برگشت.

مادر مقتول می گفت دخترم زحمتکش بود. او سعی می کرد همیشه مشکلات دیگران را رفع کند. دخترم می گفت می توان بدون شرف زندگی کرد و روزی 50 میلیون درآمد داشت، اما می خواهم با شرف زندگی کنم و از اسلامشهر تا تهران می روم و با ماهی 20 میلیون تومان حقوق حلال زندگی می کنم. من و همسرم با نان کارگری 3 فرزندمان را بزرگ کردیم و 2 دختر سالم تحویل جامعه دادیم.

متهم در بخشی از اظهاراتش مدعی شد خانواده همسرش او را جادو کرده بودند. او گفت: انگار همه چیز دست به دست هم داده بود تا من مرتکب قتل شوم. یک روز قبل از ماجرا می خواستم به شهرمان برگردم در قزوین توقف کردم و دیدم لاستیک ماشینم خراب است و به ناچار راهی را که رفته بودم برگشتم.

مادر الهه گفت دخترم تازه نامزد کرده بود و قرار بود به زودی عقد کنند.

برادر معلول الهه که با ویلچر در دادگاه حضور داشت، به خاطر جو دادگاه و بی قراری زیاد، به اتاق بغل شعبه منتقل شد.

در پایان جلسه، خانواده الهه به اتاقی برده شدند تا پس از انتقال متهم از دادگاه خارج و با او روبه رو نشوند.