فرارو- Bookish اثری خوش ساخت و هوشمندانه است که توسط مارک گیتیس خلق شده و با شخصیت پردازی صمیمی، داستانی چندلایه و فضای بریتانیایی دهه 40 میلادی، تجربه ای دلچسب برای دوستداران رمز و راز و داستان های کارآگاهی فراهم می کند.

به نقل از گاردین، در دورانی که ژانر جنایی کلاسیک یا به اصطلاح جنایات دنج (Cosy Crime) به شدت محبوب شده، بسیاری از مخاطبان ممکن است احساس کنند دیگر مجالی برای یک سریال تازه در این فضا نیست. از رمان های ریچارد عثمان گرفته تا سریال هایی مانند دره مرگ با بازی تیموتی اسپال و شخصیت همیشه محبوب پدر براون ، لیست سریال های این سبک تقریباً کامل به نظر می رسد. اما Bookish با جذابیتی تازه وارد میدان می شود و نشان می دهد که همیشه جایی برای یک اثر خوش ساخت دیگر وجود دارد.

این سریال شش قسمتی، که توسط مارک گیتیس نوشته و بازی شده و در نگارش آن متیو سویت نیز مشارکت داشته است، داستان گابریل بوک را روایت می کند؛ کتاب فروشی دست دوم فروشی در لندن پس از جنگ جهانی دوم که گذشته ای مرموز دارد. او حامل نامه ای اسرارآمیز از چرچیل است، یادگاری از دوران جنگی پرابهامش، و همین مدرک او را در موقعیتی قرار می دهد که می تواند به شکل غیررسمی در تحقیقات پلیس دخالت کند. بوک را می توان نسخه ای نیمه قانونی از شرلوک هولمز تصور کرد.

در دو قسمت ابتدایی داستان با کشف یک گور طاعونی در محل بمباران شده ای آغاز می شود. در ادامه، خودکشی مشکوک یک داروساز با اسید پروسیک، سرنخ هایی فراوان (که یکی از آن ها از نظر بوک بیش از حد آشکار است و همین خود سرنخی دیگر به شمار می رود) و پیچیدگی هایی همچون ناپدید شدن مورفین، زخمی بدون بریدگی در سر و... بیننده را درگیر معمایی جذاب می کند. فهرست مظنونان نیز متنوع و پرجزییات است؛ از دختر داروساز گرفته تا دوست پسر دلالش، نگهبان سابق در دوران حملات هوایی، زن خدمتکاری به نام خانم درِج، و البته سرنخ های گمراه کننده ای مثل مجسمه یشمی و اشاراتی تاریخی.

جزییات دوره زمانی نیز با دقتی مثال زدنی بازسازی شده اند؛ از افسران پلیس سوت زن، گوشت به عنوان کالایی لوکس، تخم مرغ پودرشده و هواداری از نویسندگانی چون جورجت هیر گرفته تا رنج ها و بلاتکلیفی های زندگی پس از جنگ در انگلستان 1946. سریال به خوبی نشان می دهد چگونه مردمی خسته از جنگ، در میانه ویرانی ها چشم انتظار آینده ای مبهم هستند؛ آینده ای که شاید بهتر باشد و شاید نه. در عین حال، اندوه و سوگواریِ زیرپوستی در تار و پود داستان تنیده شده است.

فراتر از طرح اصلی هر قسمت، لایه ای آرام تر و تأمل برانگیزتر در جریان است که به زندگی شخصی گابریل بوک می پردازد. او با همسرش تروتی (با بازی پالی واکر) زندگی می کند؛ رابطه ای عاشقانه اما پرابهام، چرا که با وجود مهر و علاقه، جدا از هم می خوابند. همچنین، آن ها پسری جوان به نام جک (با بازی کانر فینچ) را برای کمک در فروشگاه استخدام کرده اند؛ پسر یتیمی که خاطره ای از مادرش ندارد و تنها تصویری از پدر در اختیار دارد؛ مردی که به تازگی دوره زندان دو ساله اش را بابت نقش در سرقتی در می فر پشت سر گذاشته است.

اشارات ظریفی در داستان وجود دارد که نشان می دهد احتمالاً انگیزه خانواده بوک از کمک به جک تنها نوع دوستی نبوده است. در کنار همه این ها، موضوع مهم و تأثیرگذاری که در سریال به صورت آرام مطرح می شود، زندگی پنهانی بوک است؛ مسئله ای که در فضای محافظه کار و خشن آن دوران قابل درک اما دردناک است. این موضوع لایه ای از اندوه و سنگینی به داستان می افزاید، و در عین حال به شخصیت بوک گرما و پیچیدگی انسانی می بخشد. مارک گیتیس، که معمولاً بازیگری سرد و تودار به حساب می آید، در این نقش نمایشی گرم تر و انسانی تر ارائه می دهد که ارزشمند و دیدنی است.

البته، سریال کاملاً بی نقص نیست. برخی لحظات به نظر کمی ساختگی می آیند؛ مثلاً دزدی ناگهانی توسط مردی که به طور اتفاقی یک ست شطرنج یشمی با خود دارد و یکی از مهره ها را به جای مجسمه دزدیده شده جا می گذارد، چندان باورپذیر نیست. یا اینکه برای نمایش برتری فکری یک شخصیت، تنها از بحث در مورد جای گذاری آپاستروف استفاده می شود، که کمی ساده انگارانه است.

با این حال، Bookish در مجموع اثری خوش ساخت، دقیق، خوش ریتم و به شدت دلنشین است. ترکیبی از رمزآلودی، طنز، فضای نوستالژیک و شخصیت هایی که به خوبی پرداخته شده اند، این سریال را به تجربه ای سرگرم کننده برای طرفداران معما و داستان های جنایی کلاسیک تبدیل کرده است. خبر خوب این است که پیش از آغاز پخش فصل اول، تولید فصل دوم آن تأیید شده است؛ نشانه ای دیگر از موفقیت و محبوبیت این اثر نوپا. این سریال به اندازه ای خاص و جذاب است که نه تنها کلیشه ای نمی شود، بلکه به راحتی به دل مخاطب می نشیند.