مبینا نعمت زاده در بخش اول گفتگویش در خصوص شروع درگیری با یدالله پیرهادی و وانش پدرش نسبت به این موضوع صحبت کرد و حالا در بخش دوم کمی درباره وزن خودش و دوستی با ناهید کیانی حرف زده است.

مبینا نعمت زاده در ادامه صحبت‌هایش در خصوص درگیری با یدالله پیرهادی و منفور شدنش بین جامعه مردم گفت:

تنها هنری که من دارم ورزش کردن است و با سکوت کردن و تلاش کردن می‌خواهم رنگ مدالم را خوشرنگ‌تر کنم. واقعیت این است که کسی که به من نزدیک است متوجه می‌شد که من اصلا شبیه چیزی که در افکار مردم هستم، نیستم. آنقدر هم که مرا قضاوت می‌کنند دختر بدی نیستم. در خصوص درگیری هم بگویم که با هیچ انسانی نباید آنگونه برخورد شود. چشم سمت راستم به خاطر گریه زیاد خون است. چندبار به بیمارستان رفتم و این حرف‌ها گفتن ندارد.

نعمت زاده افزود:

من الان هم به دستور استادم، فدراسیون و وزارت اینجا هستم که صحبت کنم. مردم نباید تحت تاثیر رسانه‌ها قرار بگیرند. امیدوارم با یک انسان دیگر آنگونه برخورد نشود. حالا استاد پیرهادی می‌گویند من یک پیشکسوتم اما از یک پیشکسوت انتظار می‌رود که درست برخورد کند. من واقعا یاد آن صحنه‌ها و آن حرف‌ها می‌افتم، واقعا حالم بد می‌شود.

او درباره دیدارش با سردار آزمون گفت:

سردار آزمون در مسابقات تکواندوی دبی، حرکت عقرب مرا در فوجیره دید و با من صحبت کرد. او هم گفت که من در یک دوره‌ای در استادیوم خیلی هیت می‌گرفتم و یک استادیوم به من حرف‌های بدی می‌زدند و دوباره سکوت کردم و ورق برگشت. گفتند که مسیرت را پیش برو و قطاری که در حال حرکت است را مردم سنگ می‌زنند.

مبینا نعمت زاده درباره کم کردن وزنش و رقابت با ناهید کیانی گفت:

من در وزن 57 در المپیک مبارزه خواهم کرد و بعد از المپیک 2 سانت قد کشیدم. در این مدت در وزن 53 مبارزه کردم و یکی دوبار هم در وزن 57 به دستور اساتید مبارزه کردم و موفق هم بودم. من و ناهید در دو وزن متفاوتی به میدان می‌رویم. من در وزن 53 و ناهید هم در وزن 57 در مسابقات جهانی شرکت می‌کند. ما دو دوست خوب در اردوها هستیم و می‌توانیم خیلی به پیشرفت هم کمک کنیم. تک تک بچه‌ها لایق مدال طلا هستند.

مبینا نهمت زاده در پایان گفت:

تمام حرف‌هایی که زدم دلی بود، از مردم ایران می‌خواهم خشم خودشان را کنترل کنند. از حرفی که یک بار ناهید زد خیلی خوشم آمد. خشم خودمان را پشت گوشی خالی نکنیم. از مردم عزیز کشورم می‌خواهم که خوشحال باشند و من هم تلاش می‌کنم که لبخند را روی لب‌شان بیاورم.

منبع: روز نو