فرارو- پس از جنگ 12 روزه میان ایران و اسراییل، حال دستگاه اطلاعاتی ترکیه با انتشار پژوهشی، توصیه کرده است تا پناهگاه در این کشور ساخته شده و دستگاه های این کشور خود را برای جنگ با اسراییل آماده سازند.

به نقل از الجزیره، در این پژوهش مهم که از سوی آکادمی اطلاعات ملی ترکیه وابسته به دستگاه اطلاعاتی ترکیه MIT در خصوص جنگ اسراییل و ایران آماده شده و عنوان جنگ 12 روزه؛ درسهایی برای ترکیه را دارد، آمده است: بررسی بدترین سناریوهای مرتبط با ایران و ارزیابی آن از زوایای مختلف دستاوردهایی برای ترکیه دارد و در همین راستا نیز ضروری است ترکیه تدابیر مختلفی را برای کاهش این خطرات بکار بندد.

این پژوهش همچنان که از نامش پیداست، برای کمک به تصمیم گیران مسئول در آنکارا تهیه و تدوین شده است تا در سایه درسهایی که می شود از این جنگ گرفت، تدابیر و اقدامهای لازم را بکار بندند.

این پژوهش از یک مقدمه، سه فصل و یک خاتمه تشکیل شده که فصل نخست آن به تکنیک های جنگ متعارف و ترکیبی پرداخته؛ به طوری که این پژوهش با آنکه تأکید دارد جنگ را با جنگنده و موشکهای دقیق و بالستیک آن به تصویر بکشد، اما در عین حال نشان می دهد چگونه جنگی دیگر با همان شدت از مسیر الکترومغناطیسی در جریان بوده و در کنار حملات هوایی اسراییل به ایران، جنگ الکترونیک و فناوری ها و ابزارهای سایبری نیز جریان داشته است.

در این پژوهش با جزییات، نمونه های مختلفی از جنگنده هایی که نیروی هوایی اسراییل در اختیار دارد، آورده شده و تأکید شده که تمامی آن ها با سامانه های جنگ الکترونیک ادغام شده اند.

در این پژوهش همچنین به طور مفصل تمامی مهمات هوا به زمینی که جنگنده های اسراییلی علیه اهداف ایرانی به کار بردند، مورد بررسی قرار گرفته است. در این گزارش همچنین به یگان 8200 اسراییل در جنگ سایبری با ایران پرداخته و گفته بسیاری از افراد این یگان، از نوجوانان دبیرستانی بوده اند.

در این پژوهش آمده است حملات سایبری اسراییل احتمالا با همکاری و هماهنگی دستگاه اطلاعاتی آمریکا انجام شده؛ هرچند تأییدهای رسمی در این خصوص تا الان انجام نشده است.

فصل دوم این پژوهش مربوط است به درسهایی که بایستی از جنگ 12 روزه گرفت؛ به طوری که به تصمیم گیران در ترکیه گوشزد می کند که بایستی به این مسائل توجه داشته باشند:

اول: اهمیت دیپلماسی که در کنار جنگ، دو عنصرتکیمل کننده در روابط بین الملل را شکل می دهد. در این پژوهش به از دست رفتن فرصت دیپلماسی برای ایران پیش از جنگ اشاره شده که به دلیل موضع مخالفتی اروپا و آمریکا در خصوص برنامه هسته ای ایران شکل گرفته و همین امر نیز به هماهنگ شدن موضع واشینگتن و تل آویو در ضرورت انجام ضربه ای به ایران برای ممانعت و یا پایان دادن به فعالیت های هسته ای اش منجر شد.

دوم: اهمیت هم پیمانی های مستحکم و تسلیحاتی و تلاشهای اطلاعاتی و پشتیبانی لجستیک که ائتلاف غربی به اسراییل ارائه داد؛ به خلاف هم پیمانی هایی که تهران با روسیه و چین داشت و پشتیبانی کامل از سوی این کشورها برای تهران صورت نگرفت. همچنانکه مشخص شد کشورهای بریکس سازوکار امنیتی و دفاعی که بتوانند هرکشور عضوی که مورد حمله خارجی قرار می گیرد را پشتیبانی کنند، ندارند.

همچنین در این گزارش به موارد دیگری نظیر ضرورت تلاش برای صلح داخلی، ضرورت توجه ترکیه به حمایت از نخبگان نظامی و غیرنظامی برای مدیریت هرگونه درگیری احتمالی با نیروهای خارجی، بازبینی ابزارها و برنامه های فناوری در داخل ترکیه اشاره شده است.

در این پژوهش همچنین گفته شده است جنگ میان اسراییل و ایران درسهای مهمی را در زمینه دفاع مدنی داراست. این گزارش سپس با اشاره به سیستم آژیرهای هشدار و پناهگاه های گسترده در اسراییل گفته ترکیه نیز بایستی سامانه های هشدار اولیه را گسترش داده و پناهگاه هایی جمعی که دسترسی به آن ها آسان است، به خصوص در شهرهای بزرگ بسازد.

در فصل سوم و پایانی این پژوهش به سه سناریویی پرداخته شده است که آینده روابط ایالات متحده و اسراییل از یکسو و ایران از سوی دیگر را می سازد و ترکیه بایستی بتواند با هرکدام از این سناریوها کنار بیاید:

سناریوی نخست

در سناریوی نخست مذاکرات ایران و آمریکا دوباره از سر گرفته می شود و تهران نیز حق خود در غنی سازی اورانیوم را حفظ می کند؛ با این احتمال که امکان دارد در راستای تقویت اعتمادسازی اعلام شود غنی سازی اورانیوم برای 5 سال متوقف خواهد شد؛ مسأله ای که از یکسو برای دونالد ترامپ، رییس جمهور آمریکا نیز پیروزی به حساب بیاید.

به نوشته این پژوهش، این سناریو، بهترین سناریوی ممکن برای ترکیه است؛ چرا که انسجام حکومت ایران حفظ خواهد شد، بی آنکه ایران تبدیل به دولتی شکست خورده شود و پیامدهای امنیتی گسترده برای کشورهای اطراف از جمله ترکیه داشته باشد.

در این شرایط ترکیه می تواند روابط اقتصادی خود با ایران را تقویت کرده و مبادلات تجاری میان دو کشور را به سالانه 30 میلیارد دلار برساند.

سناریوی دوم

سناریوی دوم این طور خواهد بود که مذاکرات شکست بخورد و تنش ها ادامه یابد؛ اما آمریکا به عملیات نظامی جدید چه به تنهایی و چه با همکاری اسراییل روی نیاورد و تنها به همان دستاوردهای جنگ 12 روزه اکتفا کند.

در چنین سناریویی ترکیه با مشکلات اقتصادی روبرو خواهد شد؛ چرا که میزان تجارت میان دو کشور کاهش خواهد یافت و اجرای توافقنامه ها میان دو کشور به خصوص در زمینه انتقال انرژی با مشکلات سنگینی روبرو خواهد شد. همچنین در چنین سناریویی ممکن است ترکیه با موج پناهندگی چه از سوی ایرانی ها و چه پناهندگان دیگری که در خاک ایران هستند، به خصوص افغان ها روبرو شود. در چنین صورتی بایستی اقدامات مرزی تشدید شده و جلوی این موج مهاجرتی به خاک ترکیه گرفته شود.

سناریوی سوم

سناریوی سوم چنین است که جنگ بار دیگر از سرگرفته شود که در چنین شرایطی، منطقه وارد بحران خطرناکی می شود؛ چرا که احتمال می رود این دور از جنگ طولانی تر و خونبارتر باشد و روسیه و چین یا یکی از این دو کشور به نوعی وارد جنگ شوند.

این پژوهش سپس می گوید این سناریو، بدترین سناریو برای ترکیه خواهد بود، چرا که خلأ امنیتی در امتداد مرزی مشترک پدیدار شود که بایستی سریعا پر شود تا به حفره امنیتی نظیر آنچه در شمال سوریه در سالهایی که این کشور درگیر جنگ مسلحانه بود، منجر نشود.