فرارو- در کوچه پس کوچه ها و حیاط های کابل، پسرانی با کلاه سفید و لباس های بلند مشغول تلاوت آیات قرآن هستند. تصویری از شبکه ای در حال گسترش از مدارس دینی که به تدریج خلأ آموزش در نظام آموزشی بحران زده افغانستان را پر می کند.

به گزارش فرارو، مدارس دولتی همچنان فعالیت دا رند، اما به دلیل کمبود منابع، معلم و تأثیرات مخرب دهه ها جنگ، دسترسی به آن ها محدود شده است. در نتیجه، بسیاری از خانواده ها به مدارس دینی روی آورده اند.

این مدارس با برنامه های ساختارمند آموزشی مبتنی بر تعالیم اسلامی فعالیت می کنند و شمار ثبت نام ها رو به افزایش است. یک مدرسه در شمال کابل، ظرف پنج سال از 35 دانش آموز به بیش از 160 نفر رسیده است.

بیشتر این مدارس بر حفظ قرآن، آموزش فقه اسلامی و زبان عربی تمرکز دارند، اما برخی نیز دروس ابتدایی سکولار مانند ریاضی و زبان انگلیسی را در برنامه خود گنجانده اند. با این حال، بسیاری از آن ها با استانداردهای ملی و بین المللی فاصله دارند که باعث نگرانی درباره تأثیرات بلندمدت این آموزش ها بر رشد همه جانبه دانش آموزان شده است.

وضعیت دختران بسیار دشوارتر است. با وجود ممنوعیت آموزش متوسطه برای دختران بر اساس سیاست های طالبان، برخی از آن ها در حال حاضر مدارس دینی را به عنوان یکی از معدود راه های باقی مانده برای ادامه تحصیل انتخاب کرده اند، گرچه فرصت ها در آنجا نیز محدود است.

منتقدان می گویند مدارس دینی اغلب به مراکز القای تفکرات مذهبی تبدیل شده اند و افزایش محبوبیت آن ها ممکن است پیامدهای بلندمدتی برای آینده افغانستان داشته باشد.

با این حال، برای بسیاری از کودکان افغان، این مدارس تنها روزنه امید برای تحصیل هستند.