حسین عباسی اقتصاددان در یادداشتی در دنیای اقتصاد نوشت: رییس جمهور محترم چندی پیش گفتند: به هر چه می خواهیم دست بزنیم می گویند به این دست نزن… همه چیز پر از مشکل است. به هر جا دست بزنیم یک جا دردش می آید.

این توصیف درستی از اقتصاد ایران است. ولی گوش کردن به توصیه به این دست نزن توصیه درستی نیست. با وجود همه مشکلات، منفعل ماندن و اصلاح نکردن راه حل نیست. تنها چیزی که بدتر از منفعل بودن است، اتخاذ سیاست هایی است که علم اقتصاد و تجربه، خطا بودنشان را نشان داده است. برخی از دست نزن ها به این معنی است که اینجا در انحصار من و قبیله من است. لطفا به آنجاها با قاطعیت تمام دست بزنید. همه مردم نفس راحتی می کشند. انواع مجوزهای دولتی و انحصارها و امتیازها برای خواص و خودروسازی، ارز، وام دولتی، فیلترینگ و امثال اینها را می گویم.

برخی از دست نزن ها به این معنی است که گروه هایی از مردم به زحمت خواهند افتاد. لطفا به آنجاها دست بزنید چون اگر تاخیر کنید، آن چنان که تاکنون بوده است، زحمت ها صد برابر می شود. فقط مراقب افرادی که خیلی به زحمت می افتند، باشید.

بنزین و آب و برق و گاز و امثال اینها را می گویم. برخی از دست نزن ها هم هیچ منطقی ندارند. دولت های گذشته و شاید همین دولت آن ها را درست کرده اند و به جز زیان چیزی ندارند. آن ها را می توانید با لگد بیرون بیندازید. مقررات بی خودی و دخالت های بی جای دولت در همه چیز را می گویم. آقای رییس جمهور، این شرایط ماحصل اشتباهات گذشته است. اگر آن ها را تکرار نکنید و قدم های هر چند کوچک در مسیر درست بردارید، شرایط به تدریج بهتر خواهد شد.