پژوهش جدید دانشکده پزشکی ییل (Yale School of Medicine) و مرکز پزشکی وکسنر دانشگاه ایالتی اوهایو (OSUWMC) نشان می دهد یک اپلیکیشن تلفن همراه که برای ارائه درمان های ویژه خودکشی طراحی شده است، رفتار خودکشی را در میان بیماران پرخطر مبتلا به اختلالات روانی کاهش می دهد.

به گزارش ایسنا به نقل از ییل، این پژوهش نشان داد اپلیکیشن OTX-202 ، تکرار اقدام به خودکشی پس از ترخیص را در بیمارانی که قبلاً اقدام به خودکشی کرده بودند، 58.3 درصد کاهش داده است. پژوهشگران گفتند که این آمار کاهشی، یک دستاورد حیاتی برای گروهی است که در برابر رفتارهای مکرر خودکشی آسیب پذیر هستند.

این پژوهش نشان داد کاربران این اپلیکیشن تا 24 هفته پس از بستری شدن در بیمارستان روانی، کاهش مداوم افکار خودکشی را تجربه کرده اند. در مقابل، بیمارانی که علاوه بر درمان معمول از یک اپلیکیشن کنترل فعال نیز استفاده کردند، بهبود اولیه را نشان دادند اما افکار خودکشی تا هفته 24 دوباره افزایش یافت.

یافته های این پژوهش نشان می دهند که OTX-202 ممکن است به حفظ دستاوردهای بلندمدت در سلامت روان طی دوره پرخطر پس از ترخیص از بیمارستان کمک کند. کریگ برایان (Craig Bryan) پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: اگرچه درمان های ویژه خودکشی برای کاهش افکار و تمایلات خودکشی بسیار مؤثر هستند اما پیدا کردن درمان گرانی که می دانند چگونه این درمان نجات بخش را پس از ترخیص از بیمارستان انجام دهند، می تواند چالش برانگیز باشد. اپلیکیشن OTX-202 یک راهبرد امکان پذیر را برای این مشکل ارائه می دهد.

خودکشی همچنان در میان 10 علت اصلی مرگ ومیر در آمریکا قرار دارد. خودکشی دومین علت اصلی مرگ ومیر در افراد 10 تا 14ساله و 25 تا 34 ساله، سومین علت اصلی مرگ ومیر در افراد 15 تا 24ساله و چهارمین علت اصلی مرگ ومیر در افراد 35 تا 44ساله است. از سال 1999، میزان خودکشی بیش از 33 درصد افزایش یافته است.

سالانه بیش از یک میلیون بزرگسال، رفتارهای خودکشی غیرکشنده را از خود نشان می دهند و نزدیک به 500 هزار نفر به دلیل اقدام به خودکشی در بیمارستان بستری می شوند. خودکشی و اقدام به خودکشی سالانه حدود 500 میلیارد دلار برای سیستم مراقبت های بهداشتی آمریکا و اقتصاد آن هزینه دارد که نیاز فوری به مداخلات مقیاس پذیر، مؤثر و مقرون به صرفه را برجسته می کند. خودکشی تنها عامل اصلی مرگ ومیر بدون هیچ گونه داروی تجویزی برای بیشتر بیماران در معرض خطر است.

پاتریشیا سیمون (Patricia Simon) از پژوهشگران این پروژه گفت: مراجعه به پزشک پس از ترخیص می تواند هفته ها تا ماه ها طول بکشد؛ در حالی که هفته ها و ماه های پس از ترخیص از بیمارستان روانی، دوره های پرخطری برای مرگ ومیر ناشی از خودکشی هستند. این امر، نیاز مبرم به مداخلات مؤثر مانند OTX-202 را برجسته می کند.

اپلیکیشن OTX-202 که توسط شرکت Oui Therapeutics توسعه داده شده است، یک رویکرد مقیاس پذیر و مقرون به صرفه را در این شکاف بحرانی ارائه می دهد.

آزمایش OTX-202 توسط پژوهشگران دانشگاه ییل و دانشگاه ایالتی اوهایو شامل یک آزمایش تصادفی کنترل شده چندمرکزی و دوسوکور با 339 بیمار مبتلا به اختلالات روانی بستری شده در 6 بیمارستان متفاوت در سراسر آمریکا بود.

شرکت کنندگان به طور تصادفی علاوه بر درمان معمول خود، به یکی از دو گروه اپلیکیشن OTX-202 یا یک گروه اپلیکیشن کنترل اختصاص داده شدند. اپلیکیشن OTX-202 یک ماژول درمانی ویژه خودکشی را ارائه داد؛ در حالی که اپلیکیشن کنترل شامل برنامه ریزی ایمنی و آموزش روانی بود.

در مقایسه با گروه اپلیکیشن کنترل، بیمارانی که از OTX-202 استفاده می کردند، به طور قابل توجهی بیشتر احتمال داشت که بهبود بالینی را نشان دهند.

سث فیورستین (Seth Feuerstein) از پژوهشگران این پروژه گفت: بیماران و کسانی که از آن ها مراقبت می کنند، به فناوری ها و منابع قابل اعتماد و مؤثر برای کاهش خطر خودکشی در آینده دسترسی ندارند. این جمعیت مسلماً با بزرگترین شکاف در دسترسی به مداخلات مؤثر روبه رو هستند. تأثیر بالقوه بالینی و سلامت جمعیت این گزینه جدید، فوق العاده است.

این پژوهش در مجله JAMA Network Open به چاپ رسید.