علی نظری جویباری مدیرعامل استقلال در اهم فصل تلخ آبی ها بود. جویباری در بازاز نقل و انتقالات نیز عملکرد پر از انتقادی داشت. از عدم جذب بازیکنان موردنیاز در زمان لازم گرفته تا جذب مشکوک برخی بازیکنان مانند عیسی آل کثیر.

با این حال اما درست زمانی که دو بازیکن خارجی و یک لژیونر ایرانی جذب شده بودند، شکست برابر تراکتور در سوپرجام، معادلات را بهم زد. در پاسخ به این شکست، علی نظری جویباری از سمت مدیرعاملی استقلال استعفا کرد و هیئت مدیره استقلال هم با این جدایی موافقت کرد.

علی نظری جویباری در اینستاگرام شخصی خود با انتشار یک پست، از هواداران و باشگاه استقلال وداع کرد.

متن طولانی علی نظری جویباری و وداع با استقلال - عکس سمت راست ابتدای متن است و در سمت چپ ادامه متن آورده شده است.

علی نظری جویباری در این پست نوشته است:

با نام نیک پروردگار

هواداران عزیز و عاشق استقلال

به وقت خداحافظی…

از روزهایی که در سال 1355 روی سکو، نوجوانی پرهیجان بودم که استقلال و ستاره هایش را تشویق می کرد، تا سال هایی بعد که به عنوان یکی از خدمت گزاران واقعی به این باشگاه قدم گذاشتم، مسیر زندگی ام با آبی گره خورد. در همه این سال ها، هدفم این بوده که در هر جایگاهی، تمام توانم را برای سربلندی استقلال بزرگ بگذارم؛ و امروز در آستانه 62 سالگی، همان شوق روزهای نوجوانی هنوز در قلبم زنده است.

افتخار داشتم در این هفت ماه مدیریت، در کنار همکارانم تیمی بسازیم که شایسته نام استقلال باشد؛ از قهرمانی جام حذفی در یکی از سخت ترین فصول باشگاه، تا انتخاب مربی محبوبی مثل ساپینتو، و تزریق دانش بین المللی به همه ارکان باشگاه با حضور چهره ای چون کلارنس سیدورف که تجربه و نگاه جهانی اش به تصمیم سازی های کلان هم راه یافت. از کنار گذاشتن بازیکنان بی اثر، تا جذب جوانان ملی پوش و تمدید قرارداد با مهره های کلیدی، و رسیدن به تیمی با 15 بازیکن ملی و بین المللی، همه بخشی از رویایی بود که سال ها برایش جنگیدم.

در این مسیر، کم مانع و بی مهری ندیدم؛ نه فقط از بیرون، که گاهی از جایی که انتظار همراهی می رفت. با این همه، سکوت کردم تا آرامش استقلال حفظ شود. خوشحالم که با وجود همه این شرایط، تیم را از جایی که حتی خطر سقوط سایه انداخته بود، به قهرمانی و بازگشت اعتماد و امید رساندیم.

امروز اما می دانم که مسیر پیش رو با ترکیب و شرایط تازه ای ادامه پیدا می کند؛

شرایطی که با نگاه و روش من متفاوت است. برای همین تصمیم گرفتم جایی بایستم که بتوانم بدون مداخله در روندها، همچنان دل نگران موفقیت استقلال باشم.

من آموخته ام همیشه استقلال در اولویت باشد و منافع آن فراتر از هر شخص و هر گروه و جناحی قرار گیرد. خودشیفته نیستم و با همین باور، به این نتیجه رسیدم که از حوزه اجرایی جدا شوم. با وجود لطف و اعتماد دکتر شریعتمداری و مدیران ارشد هلدینگ ترجیح دادم با احترام کنار بروم.

از صمیم قلب از پیشکسوتان بزرگ این باشگاه، اعضای هیئت مدیره، همکارانم، اهالی رسانه و به خصوص شما هواداران بی نظیر که همیشه پشتم بودید، تشکر می کنم. لحظه ای که شادی شما را بعد از قهرمانی دیدم، برایم از هر افتخاری بالاتر بود.

هر جا که باشم، خود را سرباز استقلال می دانم و با همه توان و تجربه ام برای موفقیتش دعا و تلاش خواهم کرد.

به امید روزی که استقلال در ایران و آسیا بر قله بایستد.