بر اساس گزارش منابع متعدد، شخصی به نام جسیکا رادکلیف که مربی نهنگ قاتل باشد، اصلاً وجود خارجی ندارد.

به گزارش روزیاتو، در این ویدیو که محتوای به شدت دلخراشی دارد، ادعا شده که یک مربی نهنگ قاتل موردحمله قرار گرفته و جان باخته است. این ویدیو در حقیقت ساخته هوش مصنوعی است و تمام نشانه های یک ویدیوی تولیدشده توسط رایانه را دارد؛ از جمله این نکته که اگر واقعاً چنین حادثه ای رخ داده بود، به سرعت سرتیتر خبرها می شد.

بیشتر ویدیوهایی که با هوش مصنوعی ساخته می شوند، هنوز از آزمون دره وهم انگیز عبور نمی کنند، هرچند که کیفیت آن ها رو به پیشرفت است.

انسان همچنان قادر است که محتوای جعلی را تشخیص دهد و نشانه هایی برای این کار وجود دارد. برای نمونه، اگر فردی را در یک ویدیوی مشکوک می بینید، کافی است که به حرکت انگشتانش دقت کنید، چون حرکات آن ها اغلب طبیعی به نظر نمی رسد.

پلتفرم هایی مانند تیک تاک و فیسبوک از نظر فنی توانایی شناسایی واترمارک یا دیگر علائم جعلی بودن ویدیوها را دارند. شرکت های فعال در حوزه شبکه های اجتماعی سال هاست که با چنین اطلاعات نادرستی مبارزه می کنند، به خصوص در دوران هوش مصنوعی که حجم محتوای جعلی بسیار زیاد است.

اگرچه امنیت آنلاین اهمیت بالایی دارد، شدت و توجه به آن معمولاً دوره ای کم و زیاد می شود. قوانین و روندهای کاری ناظران محتوا در طول زمان تغییر کرده است. به عنوان مثال، شرکت متا اخیراً تلاش های خود را برای جلوگیری از انتشار محتوای نامناسب که نوجوانان را هدف قرار می دهد، افزایش داده است.

با این حال، موضوع اصلی اینجاست که اصلاً چه چیزی باعث می شود که یک ویدیو وایرال شود. در مورد ویدیوی حمله نهنگ قاتل به جسیکا رادکلیف، دلیل توجه زیاد به آن در خود ماست، چون ذاتاً به اتفاقات هیجان انگیز و جنجالی گرایش داریم.

پژوهش ها نشان داده اند که ما بیشتر از هر چیزی به اخبار منفی جذب می شویم و این موضوع از همان نخستین روزهای تاریخ خبررسانی وجود داشته است.

وقتی کسی آسیب می بیند، در رنج است یا حادثه ای مانند تصادف رخ می دهد، توجه ما بیشتر جلب می شود. بخشی از این علاقه، ریشه در غریزه ی حفاظت از خود دارد.

در کتاب کنجکاوی بیمارگونه: توضیح یک دانشمند درباره اینکه چرا نمی توانیم نگاه خود را برگردانیم نوشته کالتان اسکریونر، گفته شده که ما به اخبار بد یا صحنه های حادثه توجه می کنیم تا بتوانیم تصور کنیم که اگر خودمان در چنین موقعیتی بودیم، چه واکنشی نشان می دادیم.

همچنین، علاقه به فیلم های ترسناک یا داستان های هیجان انگیز تاریک، به ما این فرصت را می دهد که از پیش بررسی کنیم اگر در شرایط مشابه قرار گرفتیم، چه تصمیمی بگیریم.

این امر درباره ویدیوهایی که محتوای دلخراش دارند نیز صدق می کند، چون مکانیزم جنگ یا گریز در ما فعال می شود و شبکه های اجتماعی مرتب از این غریزه استفاده می کنند.

این موضوع، پرسشی جدی ایجاد می کند که آیا تیک تاک باید اجازه انتشار ویدیوی حمله نهنگ قاتل به جسیکا رادکلیف را بدهد یا خیر. نگاه بدبینانه این است که شاید بسیاری از محتوای منفی و حتی ساختگی به این دلیل حذف نمی شوند که بازدید و تعامل بالایی دارند.

واقعیت این است که بیشترین بازدید برای تبلیغ دهندگان، اغلب از همین ویدیوهای منفی و بحث برانگیز به دست می آید. برای مقابله با این روند، مسئولیت اصلی نه تنها بر دوش شرکت های شبکه های اجتماعی، بلکه برعهده سازندگان محتوا و بینندگان هم هست.

ساخت ویدیوهای جذاب و وایرال با پیام مثبت، پوشش جنبه های امیدبخش زندگی و تمرکز بر نوآوری و پیشرفت، می تواند به کاهش محتوای منفی کمک کند. این کار دست کم گامی کوچک، اما مهم در مسیر درست خواهد بود.