فرارو- اخیرا فیلم سینمایی انگل توسط مجله نیویورک تایمز بهترین فیلم قرن نام گرفت. فیلمی که در ظاهر داستانی ساده از تقابل افراد فقیر و پولدار است اما در حقیقت یک تریلر جنایی است که مخاطب برای پنهان کردن رازی بزرگ با استرس و اضطراب همراه کاراکترها می شود.

به گزارش فرارو، فیلم های ژانر تریلر، اغلب جز محبوب ترین آثار سینما هستند زیرا به راحتی احساسات عمیق مخاطبان را درگیر می کنند. بهترین فیلم های ژانر تریلر هریک به شکلی این ویژگی را دارند. آثاری که در آن ها تنوع زیادی دیده می شود. از تریلرهای جنایی قبل از سال 2000 گرفته تا جدیدترین فیلم ها.

نمی توان تعریف دقیقی از عناصر ژانر تریلر داشت، چرا که زیر شاخه های مختلفی مانند تریلرهای روان شناختی، جنایی، اکشن و غیره دارد. در واقع تنها شرط اساسی ژانر تریلر این است که مخاطب را در حالت تعلیق نگه‎دارد و داستانی را روایت که پیش بینی آن دشوار باشد.

این فیلم درباره مردی به نام کالین سالیوان با بازی مت دیمون است، جوانی مغرور که در مدت کوتاهی به یکی از اعضای گروه گانگستری بوستون تبدیل می شود. در مقابل او، شخصیت ویلیام با بازی لئوناردو دی کاپریو قرار دارد. پلیسی که به او ماموریت داده می شود به عنوان مامور مخفی وارد گروه گانگستری شود. جدامانده ، تریلری است که لحظاتی پرتنش از تقابل پلیس و خلافکار را به تصویر می کشد. در عین حال نشانه های از طنز نیز در آن دیده می شود. در دقایق انتهایی فیلم، شوخ طبعی کنار می رود و جای خود را به هیجان می دهد. جایی که دعوای میان کاراکترها به اوج می رسد و گره های داستان یکی پس از دیگری باز می شود. مارتین اسکورسیزی با این فیلم برنده جایزه اسکار بهترین کارگردانی شد.

این فیلم اقتباسی از رمانی به همین نام نوشته سارا واترز است که داستانی متفاوت از دوران اشغال کره به دست ژاپن روایت می کند. داستان این فیلم درباره دختری از کره به نام سوک هی است که به عنوان خدمتکار در خانه یک سرمایه دار مشغول به کار می شود. ساختار فیلم به کارگردان این قدرت را می دهد که داستان را از زوایای مختلف به تصویر بکشد و مخاطب را با خود همراه کند و در نهایت پایانی غافلگیرکننده داشته باشد.

این فیلم تلاش می کند تا زندگی یک سیاهپوست را در دوران مدرن آمریکا نشان دهد، اما این فیلم یک نمایش ساده نیست بلکه به مخاطب اجازه می دهد از راه وحشت و ترس در ذهن کاراکتر نفوذ کند. داستان درباره پسری سیاهپوست به نام کریس است که برای یک میهمانی به خانه پدری نامزدش رز در روستایی مرموز دعوت می شود. این دعوت در ظاهر یک ملاقات معمولی است اما بعد از مدتی نظر کریس به خدمتکاران سیاهپوست جلب می شود که رفتاری غیر عادی دارند. ماجرا کم کم تبدیل به یک داستان ترسناک می شود، سفید پوستانی که در بدن سیاهپوستان زندگی جدیدی پیدا کردند. برو بیرون از ابتدا تا انتها مخاطب را به خاطر سرنوشت کریس در حالتی از ترس و وحشت نگه می دارد. در نهایت کارگردان در دقایق پایانی فیلم با صحنه هایی مهیج و غیرقابل پیش بینی سرنوشت او را به مخاطب نشان می دهد.

داستان درباره مردی به نام لئونارد است که حافظه کوتاه مدتش را از دست داده اما به دنبال این است که با عکس ها، خالکوبی ها و یادداشت هایش قاتل همسرش را پیدا کند و انتقام بگیرد. یادگاری ، از روایت معکوس برای بیان داستان استفاده می کند تا شیوه تفکر مخاطب را نشان دهد. در حقیقت بیننده مانند لئونارد فقط تکه هایی از گذشته را می بیند و باید همراه او قطعات را کنار هم بچیند تا داستان به نتیجه برسد.

این فیلم تمام عناصر یک تریلر روانشناختی خوب را دارد؛ پرتنش، گیج کننده که داستانی شاعرانه را روایت می کند. قوی سیاه ، تماشاگر را تا پایان در تردید نگه می دارد که چه چیزی واقعی است. مخاطب با بازی خوب ناتالی پورتمن به درون ذهن کاراکتر نینا نفوذ می کند تا همراه او برقصد و شاهد فشارهای درونی و بیرونی اش باشد.

این فیلم درباره کارآگاه جنایی دیوید با بازی برد پیت است که همراه با ویلیام با بازی مورگان فریمن درگیر حل یک پرونده قتل های زنجیره ای می شوند. در نگاه اول، مخاطب ممکن است بازیگران دلیل موفقیت این فیلم بداند، اما در حقیقت علت اصلی جذابیت هفت ، پیچش داستانی است که در ذهن به وجود می آید. مخاطب از جایی به بعد می فهمد که قاتل، قربانیان را بر اساس هفت گناه کبیره که دانته در کتاب کمدی الهی به آنها اشاره داشت، انتخاب می کند. با این حال داستان به گونه ای پیش می رود که با وجود پیش زمینه مخاطب نتواند سرنوشت کاراکترها را پیش بینی کند.

این فیلم درباره مردی به نام جک با بازی جان تراولتا است که به طور تصادفی درگیر یک توطئه جنایی خطرناک می شود. انفجار درباره جامعه آمریکاست که در آن قدرتمندان به راحتی شهروندان ضعیف را از بین می برند. فیلم با صدا شروع می شود، صدایی شبیه به جیغ که مخاطب به دنبال این است که بفهمد صدا متعلق به چه کسی است و چرا جیغ کشیده است. زیرا تا صحنه های پایانی نمی توان حدس زد دلیل صدا چه بوده است. انفجار یک تریلر سیاسی با فضایی سرد و غمگین است با این حال مخاطب را تا سکانس پایانی در حسی از انتظار نگه می دارد تا نشان دهد عدالت همیشه پیروز نیست.

این فیلم را می توان یکی از بهترین آثار سینما دانست که برنده پنج جایزه اسکار شده است. شخصیت هانیبال با بازی آنتونی هاپکینز یکی از کاراکترهای نمادین تاریخ سینماست. ماجرا از دیدار او با کلاریس مامور تازه کار اف بی آی در زندان آغاز می شود. جایی که آنها رو به روی یکدیگر قرار می گیرند تا کلاریس ، کاراکتر هانیبال را ترغیب به همکاری برای دستگیری قاتل فراری به نام بیل کند. سکوت بره ها به مخاطب این اجازه را می دهد تا وارد ذهن پریشان کلاریس شود و دلیل دوری اش از دیگران را پیدا کند. در عین حال با هانیبال همراه می شود تا دلیل اصلی اتفاقات فیلم را بفهمد.

فیلم های دیوید لینچ به سبک سورئال شهرت دارند. در فیلم های این سبک مخاطب باید معنای داستان را از صحنه های انتزاعی و تصاویر به دست آورد. فیلم جاده مالهالند نیز همین گونه است و بیش از دو دهه است که تفسیرهای متفاوتی از این فیلم می شود. ماجرای این فیلم از جایی آغاز می شود که دختری به نام بتی برای رسیدن به رویایش یعنی بازیگری به لس آنجلس مهاجرت می کند. او در راه رسیدن به این آرزو با زنی زیبا اما مرموز به نام ریتا آشنا می شود. زنی که حافظه خود را از دست داده و به کمک بتی نیاز دارد. جاده مالهالند از آن آثاری است که به دلیل سبک روایی پیچیده کارگردان برای برخی از سلیقه ها جذاب نباشد، با این حال برای مخاطبان علاقه مند به ژانر تریلر این فیلم اثری تماشایی است.

فیلم درباره خانواده ای زیر خط فقر است که این فرصت را به دست می آورند تا در خانه یکی از پولدارترین افراد شهر مشغول به کار شوند. ماجرا از جایی شروع می شود که پسر خانواده با نام کی وو با مدرک جعلی به عنوان معلم خصوصی دختر خانواده پولدار استخدام می شود و بعد از مدتی می فهمد که آنها وابستگی زیادی به کارگرهای خود دارند، به همین دلیل با کشیدن نقشه کاری می کند تا خانواده خود جایگزین کارگرها شوند. فیلم در ظاهر یک درام درباره فاصله طبقاتی کره جنوبی است اما خیلی زود به داستانی تیره و تار درباره سرنوشت انسان ها تبدیل می شود. جایی که خانواده کی وو می فهمند که در لایه های زیرین خانه چه رازهای نهفته است، ماجرا از جایی جنایی می شود که در نهایت آنها خودشان تبدیل به یک راز می شوند، رازی که باید تلاش کنند از دیگران پنهان کنند.