روزنامه شرق در یادداشتی با عنوان ایران در انتظار تصمیم بزرگ و تاریخی به رخدادهای مهم سیاسی پس از تجاوز 12روزه رژیم صهیونیستی به ایران ، از جمله توافق ارمنستان و جمهوری آذربایجان با مدیریت ترامپ پرداخته است.

این روزنامه در این زمینه نوشت: به دلیل ​رخدادهای بسیار مهمی که پس از تجاوز 12روزه رژیم صهیونیستی در پیرامون ایران، منطقه خاورمیانه، غرب آسیا و قفقاز روی داده یا در شرف انجام است، ضرورت اتخاذ یک تصمیم مهم و تاریخی و البته فوری از سوی مسئولان کشور برای برون رفت از شرایط ویژه و دشوار و در حال انتظاری که ایران تجربه می کند و پیشگیری از پیامدها و آرایش های جدید امنیتی و احتمالی آن بیش از پیش احساس می شود.

توافق ارمنستان و جمهوری آذربایجان با مدیریت ترامپ برای گشایش یک کریدور مرزی بین دو کشور و با حضور درازمدت و خطرآفرین آمریکا که می توانست بنا بر ملاحظات فراوان تاریخی و همسایگی با مدیریت ایران انجام شود و متأسفانه فرصت آن از دست رفت، توافق چندجانبه بین ازبکستان، تاجیکستان، افغانستان و پاکستان برای ایجاد یک گذرگاه جدید تجاری در مجاورت مرزهای ایران، موضوع خلع سلاح حزب الله در لبنان با طرح آمریکایی و همچنین حشدالشعبی در عراق، تصمیم کابینه اسراییل برای تصرف غزه، فشار سه کشور اروپایی برای فعال سازی مکانیسم ماشه به عنوان مکمل رویدادهای پیش گفته در کنار ناترازی های شدید حوزه انرژی و به ویژه بحران آب و استمرار تحریم ها و تورم، تصویری نامناسب فراروی کشور قرار داده است که اتخاذ تدابیر فوری، بزرگ و نجات بخش را ضروری می کند. اینک برای برون رفت از وضعیت یادشده، سه گزینه پیش روی کشور قرار دارد:

1- بازگشت به شرایط جنگ که هم خواست و آرزوی رژیم صهیونیستی است و هم تلویحا از سوی جبهه تندرو داخلی به عنوان راهکار اصلی مطرح می شود. بدون تردید اتخاذ چنین رویکردی مطلوب کشور نیست.

2- رویکرد دوم قراردادن کشور در حالت نه جنگ و نه صلح است که اتخاذ چنین تصمیمی، کشور و مردم را در حال انتظار قرار داده و موجب فرسایش بیشتر توان اقتصادی ایران و رکود کسب وکارها و توقف فعالیت های تولیدی و کاهش امید اجتماعی و بلاتکلیفی مردم خواهد شد. تجربه ای که البته از سوی دشمن هم به منزله خریدن زمان و اتلاف وقت تلقی خواهد شد و با استفاده از ابزارهایی همچون فعال سازی مکانیسم ماشه، آن را محدود خواهد کرد و برای مردم و کشور هم نتیجه مثبتی در بر نخواهد داشت و یک فرصت سوزی آشکار است.

3- سومین گزینه، بازگشت مقتدرانه به میز مذاکره است که این رویکرد قطعا با استقبال اکثریت قاطع مردم، عقلا و خردمندان و خیرخواهان کشور روبه رو خواهد شد. گزینه ای که رییس جمهور پزشکیان به عنوان رییس قوه مجریه و مسئول اجرای قانون اساسی و رییس شورای عالی امنیت ملی، آن را مهم ترین و تنها گزینه ممکن و کم هزینه برای ایران می داند و معتقد است برای تحقق آن از حمایت عالی ترین سطوح تصمیم گیری کشور و پشتیبانی مردم نیز برخوردار است.

از دیدگاه دولت و رییس جمهور، بازگشت به روش مذاکره برای استیفای حقوق ملت ایران و دورکردن کشور از فضای جنگ و طمع دشمنان در شرایط فعلی بهترین گزینه است که جایگزین مناسب دیگری برای آن وجود ندارد. مخالفان عمده این روش، اسراییل و تندروهای داخلی هستند که بدون هماهنگی اما یک صدا در تلاش اند تا از وقوع آن جلوگیری کنند. حملات شدید جبهه پایداری به رییس جمهور در روزهای اخیر و هم زمان با اظهارات تحریک آمیز نخست وزیر جنایتکار اسراییل علیه مردم ایران و تجربه ناکام گذاشتن دوره قبلی مذاکرات ایران و آمریکا توسط اسراییل گواه دیگری بر نارضایتی آنان از پیشرفت مذاکرات و به نتیجه رسیدن آن است.

اکنون که تغییرات پیش آمده در ترکیب و ساختار شورای عالی امنیت ملی برای بازسازی و تقویت بنیه دفاعی و امنیت کشور امید جدیدی را به وجود آورده، شایسته و بایسته است که دولت نیز با اهتمام جدی و فوری نسبت به رویکرد مذاکره با آمریکا و اروپا برای پیشگیری از اقدامات احتمالی و حرکت به سوی روندی که منجر به صلح پایدار و آتش بس دائم شود، گام هایی اساسی بردارد و وزارت امور خارجه را مکلف به دیپلماسی فعال کرده و برای استفاده از مشورت دیپلمات های مجرب و ایران دوست و صاحب دانش و ارائه طرح هایی که متضمن ایده های خلاقانه برای به فرجام مطلوب رسیدن مذاکرات است، اقدام کند.

ایران امروز به شدت به تصمیمی خردمندانه، شجاعانه، فداکارانه و بسیار فوری که رسم ماندگار مردان بزرگ تاریخ در روزهای سرنوشت ساز است، نیازمند است تا در سایه آن، وحدت سرزمینی، همبستگی میهنی، استقلال، حاکمیت، امنیت ملی و بقای ایران تضمین شود. تحول در روابط و همبستگی منطقه ای به ویژه با عربستان، مصر و… نیز می تواند در تقویت و نتیجه بخشی مذاکرات تأثیر جدی داشته باشد.

نویسنده: جلیل سازگارنژاد