فرارو- نام هوشنگ سیحون با بسیاری از مهم ترین بناهای تاریخ معاصر ایران گره خورده است. سیحون سال های سال عمرش را صرف ساختن بناهایی کرد که امروزه تبدیل به نمادی برای به یاد آوردن بسیاری از مشاهیر ایران شده است.

به گزارش فرارو، هوشنگ سیحون، متولد 31 مرداد 1299، معمار و نقاش و طراح و تندیس ساز ایرانی است. سیحون در خانواده ای فرهنگی متولد شد. همین مسئله زمینه ساز حضور او در میادین مهم فرهنگی در تاریخ معاصر ایران شد.

سیحون در سال 1299 در تهران متولد شد. مادر و پدرش هر دو نوازنده تار و سه تار بودند. از پدربزرگ سیحون، میرزا عبدالله فراهانی، با عنوان پدر موسیقی سنتی ایران یاد می شود. احمد عبادی، دایی او، از نوزندگان بزرگ سه تار در ایران بود. با وجود پیشینه ای که خانواده سیحون در زمینه موسیقی داشتند، هوشنگ ترجیح داد که راه دیگری را برای زندگی هنری اش انتخاب کند.

سیحون در سال 1323 از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، در رشته معماری فارغ التحصیل شد. با دعوت رییس اداره باستان شناسی ایران، آندره گدار، هوشنگ سیحون به پاریس رفت و در پاریس ادامه تحصیل داد. پس از اتمام درس در پاریس به ایران بازگشت و در دانشکده هنرهای زیبا به عنوان استاد شروع به فعالیت کرد. رفته رفته فعالیت های خود را در حوزه طراحی و معماری نیز گسترش داد.

موسس سه رشته شهرسازی و هنرهای نمایشی و موسیقی در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، هوشنگ سیحون بود.

همسر هوشنگ سیحون، معصومه نوشین یا معصومه سیحون، با کمک هوشنگ اولین نگارخانه هنری ایران با نام گالری سیحون را تاسیس کرد و استعدادهای بسیاری را در این زمینه شکوفا کرد.

سیحون در حالی بنای یادبود آرامگاه ابن سینا را طراحی کرد که بیشتر از 23 سال نداشت. این مسئله نشان از استعداد ویژه او داشت. در ادامه و با درخشش سیحون در این حوزه، بناهای مهم دیگری نیز به دست او ساخته و طراحی شدند که از آن میان می توان به آرمگاه خیام، نادرشاه افشار، فردوسی و بسیاری دیگر اشاره کرد.

همانطور که گفته شد، سیحون این بنا را در 23 سالگی طراحی کرد. سیحون که با شرکت در یک مسابقه طراحی، برنده شده بود، طرحی که برای آرامگاه ابن سینا کشیده بود مورد توجه قرار گرفت و خیلی زود اجازه ساخت بنایی به این مهمی را پیدا کرد. در نهایت در سال 1327 طرح سیحون به اجرا درآمد.

در سال 1335 طراحی آرامگاه خیام نیز به سیحون سپرده شد و او پس از چندی مطالعه، در نهایت در سال 1337 به بازسازی آرامگاه خیام همت گماشت.

با وجود اینکه در سال 1313 کریم طاهرزاده بهزاد، طرح آرامگاه فردوسی را ریخته بود، بعد از نشست زمین، بازسازی و گسترش آن به هوشنگ سیحون سپرده شد. سیحون با حفظ طراحی کلی طاهرزاده، علاوه بر بازسازی آرامگاه فردوسی، آن را گسترش داد.

از دیگر بناهایی که سیحون طراحی آن ها را به عهده داشته است باید به آرامگاه نادرشاه افشار، کمال الملک، بناب موزه توس، آرامگاه احمد نی ریزی، ساختمان بانک سپه در میدان توپخانه تهران و... نام برد.

سیحون علاوه بر این، در حوزه نقاشی و تندیس سازی نیز استاد بود و آثار بسیار درخشانی را در این حوزه ها نیز خلق کرد.

در نهایت هوشنگ سیحون در 5 خرداد سال 1393 و در 93 سالگی دیده از جهان فروبست و برای همیشه در حافظه تاریخی و جهان جاودانه شد.