فرارو- یکی از بهترین مقاصد گردشگری شمال در تابستان بی شک منطقه سوادکوه مازندران است. منطقه ای با ارتفاعات تماشایی و جنگل های رویایی و البته روستاهایی که گویی بر روی یک بوم با ظرافت تمام نقاشی شده اند.

به گزارش فرارو، نمی شود راهی منطقه سوادکوه شد و فرصت کرد همه زیبایی های آن را دید اما همیشه جاهایی وجود دارد که می توان در اولویت قرار داد. در این مطلب می خواهیم شما را با 3 روستای زیبا در کنار 3 آبشار دیدنی منطقه سوادکوه آشنا کنیم.

روستای لیند در روزهای گرم سال، با آب وهوای خنک و کوهستانی خود به یکی از خوش اقلیم ترین مقاصد گردشگری مازندران تبدیل می شود. در حالی که در بیشتر نقاط کشور گرما طاقت فرساست، لیند با نسیم های ملایم، مه صبحگاهی، و هوای تمیز کوهستانی اش محیطی دل انگیز برای آرامش و فرار از شلوغی شهر فراهم می کند.

جنگل چند میلیون ساله ی لیند که بخشی از میراث طبیعی هیرکانی به حساب می آید، سایه ساری بی نظیر برای پیاده روی، عکاسی طبیعت، و استراحت در دل درختان بلند و کهنسال فراهم کرده است. صدای پرندگان، صدای شرشر رودخانه، و مناظر بکر در روزهای تابستانی، روح انسان را جلا می دهد.

برای رسیدن به روستای لیند، کافی است از تهران وارد آزادراه تهران-پردیس شده و پس از آن مسیر جاده فیروزکوه را در پیش بگیرید. با عبور از شهرهای فیروزکوه و زیرآب، به پل سفید در استان مازندران می رسید. از آنجا در سمت چپ جاده وارد دوراهی آلاشت شوید و حدود 37 کیلومتر در یک جاده فرعی و کوهستانی با مناظری چشم نواز رانندگی کنید تا به شهر آلاشت برسید. روستای لیند تنها 5 کیلومتر با آلاشت فاصله دارد و از طریق یک مسیر آسفالته قابل دسترسی است. این مسیر، نه تنها مسیری به سوی یک روستای تاریخی و طبیعی است، بلکه سفری است به دل طبیعت ناب شمال ایران.

روستای کنگلو یکی از ناشناخته ترین و در عین حال زیباترین جواهرهای طبیعی سوادکوه مازندران است. این روستا با چشم اندازهای بکر، دشت های سرسبز، درختان وحشی و هوایی پاک و خنک، به بهشتی گمشده برای طبیعت دوستان و آرامش طلبان شباهت دارد.

خنکی مطبوع این منطقه، به ویژه در فصل بهار و تابستان، آن را به مقصدی ایده آل برای فرار از گرمای شهرها تبدیل کرده است. از دل این طبیعت بکر، یکی از اسرارآمیزترین دژهای تاریخی ایران، قلعه کنگلو یا همان "عقاب مازندران"، با شکوهی خاص سر برافراشته و روایتگر تاریخ و مقاومت مردمان این سرزمین است. گردش در روستا و سپس صعود به قلعه، ترکیبی بی نظیر از طبیعت گردی و تاریخ گردی را رقم می زند.

برای رسیدن به این روستای کوهستانی، مسیر اصلی از جاده فیروزکوه ساری می گذرد. پس از عبور از شوراب و ورسک، به سه راهی خطیرکوه خواهید رسید. با پیچیدن به مسیر سمت راست و ادامه جاده فرعی، به دوراهی چاشم کنگلو می رسید که با انتخاب راه چپ به روستا نزدیک می شوید. در ادامه، جاده ای با شیب ملایم تا روستا ادامه دارد. اگر از شهرهای شمالی مانند قائم شهر حرکت می کنید، باید از مسیر معکوس همین مسیر استفاده کرده و از وسایل نقلیه عمومی برای رسیدن به پل سفید یا ورسک کمک بگیرید. پس از آن می توان با تاکسی یا خودروهای محلی خود را به روستا رساند. توجه داشته باشید که جاده روستا کوهستانی و باریک است و آمادگی کامل خودرو و سرنشینان اهمیت زیادی دارد.

اسبوکلا روستایی بسیار خلوت، سرسبز و بکر در دل جنگل های دهستان لفور از توابع بخش شیرگاه شهرستان سوادکوه در استان مازندران است. این روستای ییلاقی در نزدیکی سد لفور و در دل ارتفاعات البرز قرار گرفته و با طبیعتی جنگلی، دشت های سبز، چشمه سارهای زلال و خنکای مطبوع هوا به بهشتی گمشده برای عاشقان سکوت و آرامش شباهت دارد.

با وجود مهاجرت بسیاری از ساکنین به دلیل احداث سد، هنوز تعداد کمی از اهالی به سبک سنتی در روستا زندگی می کنند. همین خلوتی و سکون امروز، اسبوکلا را به مقصدی دنج، آرام و کمترشناخته شده برای سفرهای بوم گردی تبدیل کرده است. پوشش گیاهی متنوع، وجود گیاهان دارویی و بقایای اماکن زیارتی مانند امامزادگان یحیی، زکریا و صالح، جذابیت های فرهنگی و معنوی این منطقه را نیز دوچندان می کند.

برای رسیدن به اسبوکلا، ابتدا باید به شهر شیرگاه در شهرستان سوادکوه بروید که در جاده تهران قائمشهر قرار دارد. از آنجا به سمت دهستان لفور حرکت کرده و پس از عبور از روستاهای مسیر، به اسبوکلا خواهید رسید. مسیر جنگلی و پیچ درپیچ است، اما با چشم اندازهای بی نظیر همراه می شود. بهتر است از خودروی شخصی یا تاکسی های محلی استفاده کنید و برای ورود به منطقه، تجهیزات اولیه طبیعت گردی را به همراه داشته باشید. تابلوها ممکن است کم باشند، اما با استفاده از نقشه های آنلاین یا راهنمایی محلی ها به راحتی قابل دسترسی است.

در جنگل های هیرکانی، که قدمت آن ها به بیش از 40 میلیون سال می رسد و برخی آن را محلی برای زندگی دایناسورها در دوره ژوراسیک می دانند، آبشارهای ترز مانند گنجی پنهان در لفور سوادکوه می درخشند. این منطقه نه تنها بخشی از میراث طبیعی جهانی یونسکو است، بلکه مکانی است که طبیعت در آن بی وقفه نفس می کشد.

جنگل های انبوه، رودخانه های پرخروش، دشت های سبز، دریاچه ها و کوهسارهایی که تا چشم کار می کند امتداد یافته اند، محیطی رازآلود و مسحورکننده را پدید آورده اند که گویی زمان در آن متوقف شده است. لفور، با آن حال و هوای اسطوره ای و پیشینه تاریخی اش، از مسیرهای قدیمی جاده ابریشم گرفته تا پناهگاه مازیار، رهبر شورشی طبرستان، روحی زنده و تاریخ مند به این طبیعت می بخشد.

در میان این چشم انداز شگفت، آبشار ترز همان گنج پنهانی ست که باید با تلاش و صبوری کشفش کرد. در روزهای گرم تابستان، که آفتاب از لا به لای شاخه های بلند درختان راش و ممرز بر زمین می تابد، نسیم خنک آبشار جان تازه ای به طبیعت گرد خسته می دهد.

رسیدن به آبشار، که در میان درختان مه آلود و پس از عبور از رودخانه بابلرود رخ می دهد، تجربه ای ست مانند کشف یک راز قدیمی در دل جنگل. آبشار ترز با ارتفاع 20 متری اش و نمای دم اسبی اش، از فراز صخره های آهکی پایین می ریزد و با دیواره هایی پوشیده از خزه، تصویری بی بدیل از تلاقی آب، سنگ و گیاه می سازد. گویی به قلب ناشناخته ای از طبیعت پا گذاشته ای که تنها برای چشمان ماجراجویان پرده از چهره برداشته است.

برای رسیدن به آبشار ترز، دو مسیر اصلی وجود دارد: از طریق جاده فیروزکوه که پس از گذر از پل سفید و رسیدن به شیرگاه و سپس جاده لفور شما را به ابتدای مسیر پیاده روی می رساند؛ و یا جاده هراز که از شهرهای آمل و بابل گذشته و از طریق سه راهی منتهی به امامزاده سیدعلی کیا به جنگل لفور می رسد. هر دو مسیر پس از حدود 10 کیلومتر رانندگی در جاده فرعی به آغاز راه مال رو منتهی می شوند. در ادامه، حدود 40 دقیقه پیاده روی در میان جنگل های هیرکانی، عبور از رودخانه و پل چوبی و شنیدن صدای ریزش آب، شما را به این گنجینه طبیعی می رساند.

در جنگل های هزاران ساله ی هیرکانی، جایی در قلب منطقه ی لفور از توابع سوادکوه شمالی، طبیعتی خیره کننده و افسانه ای پنهان شده است. این ناحیه با جنگل های انبوه، درختان سربه فلک کشیده، گونه های گیاهی متنوع و رودها و چشمه سارهای زلال، از غنی ترین مناطق طبیعی ایران به شمار می رود.

قدم زدن در این جنگل ها، سفری در دل تاریخ طبیعت است؛ گویی پا به دوران ژوراسیک گذاشته ای؛ دقیقا شبیه به آبشار ترز. منطقه لفور با داشتن بیش از 80 آبشار، از جمله اسکلیم رود، به سرزمین آبشارها شهرت یافته و سالانه میزبان طبیعت گردان مشتاقی است که در جست وجوی آرامش، طراوت و ماجراجویی پا به این سرزمین می گذارند.

آبشار اسکلیم رود، یا گالش کلا، از شاهکارهای طبیعت این منطقه است؛ آبشاری پلکانی با ارتفاع 32 متر که در دل تپه ای سرسبز و میان درختان انبوه پنهان شده است. در روزهای گرم سال، صدای شرشر آب بر سنگ های آهکی، هوای خنک و مه آلود اطراف، و منظره ی سبز جنگل آن قدر رؤیایی است که گویی وارد صحنه ای از یک افسانه شده اید.

رسیدن به این آبشار پس از چند ساعت جنگل پیمایی، احساسی وصف ناپذیر دارد؛ گویی گنجی پنهان در دل طبیعت را کشف کرده اید. مسیر پرپیچ وخم، عبور از رودها و حوضچه های کوچک، و در نهایت رسیدن به عروس آبشارهای لفور، تجربه ای است که تا همیشه در خاطر می ماند.

برای رسیدن به این آبشار، از تهران مسیر جاده فیروزکوه را به سمت سوادکوه و شیرگاه دنبال کنید. پس از عبور از شهرهای دماوند، فیروزکوه، ورسک، پل سفید، زیرآب و شیرگاه، وارد منطقه جنگلی لفور شوید. از آن جا باید مسیر پیاده روی بین 2 تا 3 ساعت در دل جنگل را طی کنید تا به رودخانه اسکلیم و آبشار اصلی برسید. در طول مسیر، حوضچه های آهکی و آبشارهای کوچک متعددی زیبایی مسیر را دوچندان می کنند.

آبشار گزو آلاشت در دل جنگل های هیرکانی لفور و در منطقه ای کوهستانی از شهرستان سوادکوه شمالی قرار دارد، جایی که طبیعتی بکر و سرسبز با صخره های عظیم و درختان سر به فلک کشیده، جلوه ای چشم نواز به این منطقه بخشیده است.

این جنگل های افسانه ای، با تنوع گونه های گیاهی و حیات وحش غنی، از کهن ترین و زیباترین نقاط مازندران به شمار می روند و جاذبه هایی مانند رودخانه ها، حوضچه ها و مناظر طبیعی را در کنار آبشارهای مرتفع به گردشگران هدیه می دهند.

آبشار گزو با ارتفاع 45 و 5 متری خود که در دو بخش از یک صخره هلالی شکل به پایین می ریزد، یکی از شگفتی های طبیعی این منطقه است. در روزهای گرم تابستان، خنکی و صدای دلنشین جریان آب میان صخره ها و حوضچه های پرآب اطراف، تجربه ای فراموش نشدنی است که حس کشف یک گنج پنهان را در دل جنگل به انسان می دهد.

پیاده روی در مسیر جنگلی پر از چمنزار و بوته زار، عبور از رودخانه ها و رسیدن به این آبشار زیبا، نه تنها لذت طبیعت گردی را دوچندان می کند بلکه حس آرامش و نزدیکی به طبیعت را عمیق تر می سازد.

برای دسترسی به آبشار گزو، مسیر از تهران حدود دو ساعت طول می کشد. باید از جاده فیروزکوه به سمت شیرگاه حرکت کرده و سپس از جاده کارسنگ که پشت سد البرز قرار دارد وارد جنگل شوید. پس از طی 18 کیلومتر جاده خاکی و رسیدن به تابلوی امامزاده گزو، خودرویتان را پارک کرده و نیم ساعت پیاده روی کنید تا به آبشار برسید. در این مسیر زیبا، راهنمای محلی همراهی شما را برای یافتن مسیر درست ضروری می کند.