توپولف تو-160 (Tupolev Tu-160) در ناتو به نام Blackjack مشهور شده، سنگین ترین بمب افکن ساخته شده تاکنون محسوب می شود.

به گزارش روزیاتو، نزدیک ترین رقیب توپولف تو-160 در آمریکا، بمب افکن بی-1بی لنسر (B-1B Lancer) است که شاید ظرفیت حمل و سرعت کمتری داشته باشد، اما مزایای خودش را دارد. برای مثال، لنسر تجربه رزمی به مراتب بیشتری نسبت به Tu-160 داشته، در حالی که تو-160 اولین استفاده عملیاتی خود را در سال 2025 تجربه کرد.

ایالات متحده در دهه 1970 میلادی بی-1بی لنسر را طراحی کرد که به آن لقب The Bone داده اند. این هواپیما یک بمب افکن استراتژیک با قابلیت نفوذ عمیق و ظرفیت حمل بالای بمب است. شوروی متوجه این موضوع شد و در پاسخ، تو-160 را توسعه داد؛ اولین پرواز این هواپیما در سال 1981 انجام شد، اگرچه تا سال 1987 آن را به خدمت ارتش نگرفتند. روی کاغذ، تو-160 به مراتب بهتر از بی-1بی لنسر است و ظرفیت حمل بار آن بیش از 4.5 تن از بمب افکن آمریکایی بیشتر است.

با حداکثر وزن برخاست حدوداً 275 تن، تو-160 سنگین ترین و بزرگ ترین هواپیمای رزمی ساخته شده تاکنون به حساب می آید. این هواپیما به لطف چهار موتور توربوفن با پس سوز Kuznetsov NK-32 خود می تواند به سرعت 2.05 ماخ برسد (بمب افکن بی-1بی لنسر حداکثر سرعت 1.2 ماخ دارد). از زمان معرفی در دهه 1980، تو-160 به روزرسانی شده تا برد آن به حدود 12٬296 کیلومتر و ظرفیت حمل بار آن به تقریباً 40 تن افزایش یابد.

علاوه بر سلاح های هسته ای، تو-160 قادر است موشک های کروز را نیز حمل و پرتاب کند. در ابتدا 35 فروند از این بمب افکن ها ساخته شد، اما روسیه کارخانه تولید تو-160 را گسترش داده و در حال تولید بیشتر است. در ژوئن 2025، روسیه استفاده عملیاتی از تو-160 موجود خود در اوکراین را آغاز کرد، که اولین کاربرد عملیاتی این بمب افکن از زمان معرفی آن بود.

با وجود اینکه تو-160 ظرفیت حمل بار بیشتری دارد و سریع تر از بی-1بی است، چیزی که بی-1بی را از تو-160 متمایز می کند، وجود تنوع در سلاح هایی است که می تواند آن ها را حمل نماید. بی-1بی می تواند 84 بمب حدود 227 کیلوگرم یا 24 بمب حدود 907 کیلوگرم یا 8 مین دریایی Quick Strike هر کدام با وزن حدود 907 کیلوگرم را حمل کند. همچنین قابلیت حمل 30 بمب خوشه ای از انواع مختلف یا 30 سامانه پرتاب مهمات اصلاح شده برای جبران اثر باد را دارد.

در زمینه موشک ، بی-1بی می تواند تا 24 موشک AGM-158A و همچنین انواع دیگر تسلیحات مرگبار را پرتاب کند. به طور کلی، نیروی هوایی آمریکا بیش از 40 سال است که از بی-1بی استفاده می کند و این بمب افکن به عنوان یک دارایی استراتژیک قابل اعتماد شناخته می شود. همین موضوع به این بمب افکن در مقایسه با تو-160 برتری می دهد، که تاکنون به ندرت مورد استفاده عملیاتی قرار گرفته است.