فرارو- اخیرا سریال شکارگاه با پخش آخرین قسمت به پایان رسید، سریالی که پخش آن واکنش های مختلفی به همراه داشت.

به گزارش فرارو، شکارگاه به کارگردانی نیما جاویدی، داستان جواهراتی گرانبهاست که در عمارتی ترسناک باید توسط میرعطا و خانواده اش محافظت شود. در ادامه نگاهی به این سریال و کاراکترهای آن خواهیم داشت.

شکارگاه در ظاهر قصه یک خانواده است، اما وقتی به آن فکر می کنید داستان یک ملت است. ملتی که در خانه ای پر از راز زندگی می کنند. هر شخصیت آیینه ای از جامعه و هر انتخاب بازتابی از تاریخ عظیم ایران است. این عمارت را می توان نماد سرزمینی دانست که تاریخ همیشه بر زندگی ساکنانش سایه انداخته است.

سریال با اینکه جذابیت بصری بالایی دارد، با این حال مخاطب به دلیل سرعت بالای روایت داستان، علت حضور برخی از کاراکترها و پیشینه آنها را نمی فهمد. در عین حال در شکارگاه گره های داستانی به سرعت باز می شوند، به همین دلیل مخاطب از همراهی و کنکاش در قصه لذت نمی برد، چرا که می داند در عرض چند سکانس به سرعت همه چیز مشخص می شود.

همچنین سریال پایان بندی منطقی ندارد، چرا اصلا باید تاج به راهزنان داده شود. مخاطب به خوبی این موضوع را می فهمد که بچه ها گنج های پنهان اند، اما تحویل دادن تاج به راهزنان توسط خانواده ای که زمانی نام آنها لرزه به جان راهزنان می انداخت منطقی و جذاب نیست. در حقیقت مخاطب انتظار داشت که خانواده میرعطا راه دیگری برای نجات بچه ها پیدا کند.

پرویز پرستویی (میرعطا): خودخواه یا فداکار؟ دیکتاتور یا خانواده دوست؟ مخاطب در قسمت های ابتدایی او را کاراکتری خشک و خودخواه می بیند که به هیچ چیز جر رسیدن به مقام و قدرت فکر نمی کند، با این حال در قسمت آخر نگاه بیننده به میرعطا تغییر می کند. او پله پله عوض می شود تا به اینجا برسد. از کسی که به خاطر مقام و جواهرات حاضر است همسرش را قربانی کند به فردی تبدیل می شود نگران جان فرزندانش است. این کاراکتر یکی از ستون های اصلی شکارگاه بود که پرویز پرستویی با دانستن این موضوع بازی قابل قبولی از خود ارائه می دهد. با این حال نمی توان نقش آفرینی او را در شخصیت میرعطا شاهکار دانست.

الهام نامی (سیمین): بدون شک او بهترین بازیگر سریال شکارگاه است. کاراکتر سیمین یک ابهت همراه با لطافت زنانه را می طلبد. حال و هوای این کاراکتر به دلیل مسائل پیرامونش مدام تغییر می کند. در عین حال مخاطب به خوبی با این کاراکتر همراه می شود و حتی برای او دلسوزی هم می کند.

الهام پاوه نژاد (ملوک خاتون): دلیر و جسور و از همه مهم تر مادر. او تا پایان به پای همه فرزندانش می ماند. ملوک تمام این مادرانگی را در پشت یک صلابت از خود نشان می دهد. صلابتی همراه با لهجه که یکی از نقاط قوت این سریال محسوب می شود.

مهدی حسینی نیا (عیسی): بهادر کاراکتر در دوراهی مانده ای بود. کاراکتری که در نقش یک باغبان در عمارت حضور دارد اما حقیقت چیز دیگری است. او برای حفاظت از جواهرات وظیفه داشت تا با نزدیک شدن به کاراکتر سیمین به رازهای خانواده میرعطا برسد. همه چیز به درستی پیش می رفت تا اینکه عیسی یا همان بهادر عاشق شد. عاشق سیمین و در نهایت پای عشقش مظلومانه کشته شد.

در نهایت شکارگاه مجموعه ای است که از جذابیت های بصری و روایت های کم عمق است. اگرچه سریال توانسته با فضا سازی و طراحی شخصیت ها توجه مخاطب را جلب کند، اما شتاب زدگی در روایت و پایان بندی غیرمنطقی از نقاط ضعف جدی آن به شمار می رود.