آرون کومار، مهندس رباتیک گروه رفتارشناسی سگ رباتیک اسپات در شرکت بوستون داینامیکس، آموزش پشتک وارو زدن به اسپات را نبردی علیه محدودیت های سخت افزاری می داند.

به گزارش فارس به نقل از تک بلاگ، وی در این مورد گفت: پشتک وارو زدن برای ربات هایی مانند اسپات که برای بالا رفتن از پله ها یا عکس گرفتن از وسایل مختلف از فاصله 45 متری طراحی شده اند، غیرضروری است. اما ما تلاش کردیم اسپات را دقیقاً به انجام این کار واداریم و توانایی حرفه ای آن را افزایش دهیم.

او افزود: این کار فقط برای تولید یک ویدیوی پربازدید نبود، هرچند پشتک وارو زدن های اسپات جالب است، اما این کار برای آزمایش موتورها و سیستم های قدرت ربات هم بود. با یادگیری این حرکات سخت، اسپات می تواند از لغزش ها و افتادن ها در دنیای واقعی جلوگیری کند و در یک کارخانه شلوغ یا یک محل ساخت و ساز پر از آوار و مصالح به راحتی جابجا شود.

در یک محیط شبیه سازی شده، نرم افزار اسپات مانند یک عامل عمل می کند و موقعیت پاها و سرعت موتور را تنظیم می کند. هر عمل بر اساس میزان تطابق آن با نتیجه مورد انتظار امتیازدهی می شود. با گذشت زمان، شبکه های عصبی این حرکات را برای بهینه سازی بهبود می بخشند، بنابراین اسپات می تواند حرکات پیچیده ای انجام دهد.

کومار می گوید این امر به اسپات اجازه می دهد تا با محدودیت های سخت افزاری خود کنار بیاید. این در حالی است که برنامه نویسی سنتی نمی تواند با دینامیک آشفته یک ربات در حال چرخش همگام شود.