آزمون گائوکائو چین هرچند به اندازه آزمون های دیگر در جهان، شناخته شده نیست اما همواره در صدر این رتبه بندی قرار دارد و در کنار آن، آزمون پذیرش دانشکده پزشکی (MCAT) قرار می گیرد که امتحان مقدماتی برای دانشجویان مشتاق پزشکی است. این امتحان با هفت ساعت و 30 دقیقه زمان، شامل زمان استراحت، در صدر قرار دارد.

به گزارش ایسنا، در کره جنوبی، آزمون سونئونگ برگزار می شود که با نام آزمون توانایی تحصیلی دانشگاهی (CSAT) نیز شناخته می شود. این آزمون هشت تا 9 ساعته، به عنوان اولین و مهمترین هدف در زندگی یک کره ای شناخته می شود زیرا تعیین می کند که آیا یک دانش آموز واجد شرایط ورود به دانشگاه است یا خیر. آزمون توانایی تحصیلی دانشگاهی با آزمون سنجش علمی (SAT) در آمریکا قابل مقایسه است، اما سه برابر طولانی تر است و سه برابر اهمیت بیشتری دارد.

کره جنوبی در 15 آگوست 1945، از اشغال ژاپن آزاد شد، دوره ای پر از کار دشوار و تبعیض طاقت فرسا بود. به دلیل تلاش ملت برای بازسازی پس از جنگ، سیستم آموزشی نیز شروع به تغییر شکل و اصلاحات قابل توجهی کرد. تحقیقات در اواخر دهه 1980 برای تدوین فرمولی که اکنون به عنوان سونئونگ شناخته می شود، آغاز شد. سونئونگ در ابتدا از آزمون سنجش علمی آمریکایی الگوبرداری شد، اما از آن زمان به طور قابل توجهی دشوارتر شده است.

وزارت آموزش وپرورش کره در سال 1989، ترویج سیستم آزمون ورودی سراسری را آغاز کرد. در همان سال، شورای آموزش دانشگاه اعلام کرد که پیشنهاد وزارتخانه را دنبال خواهد کرد. مؤسسه مرکزی آموزش و ارزیابی که اکنون با نام موسسه برنامه درسی و ارزیابی کره شناخته می شود، پیشنهاد نظارت بر آزمون استعداد را اعلام و فرم سوالات چند گزینه ای را پیشنهاد کرد. آنان ادعا کردند که این آزمون، حد وسط بین آزمون هوش و سوالات آزمون های تحصیلی موجود خواهد بود.

از سال 1990 تا 1992، هفت آزمون توانایی تحصیلی دانشگاهی ارزیابی های تجربی در کره برگزار شد. برخلاف سایر آزمون های ورودی دانشگاه های قبلی کره، آزمون توانایی تحصیلی دانشگاهی ، فرآیند توسعه کامل و تکراری را طی کرد.

پس از جلسات استماع عمومی و مشورتی فراوان در 28 آوریل 1990، نظرات جمع آوری و سرانجام طرح جدید اعلام و با استقبال فوق العاده ای روبرو و در نهایت به یک آزمون معتبر تبدیل شد. در سال 1994، سونئونگ ، جایگزین آزمون قبلی ورودی دانشگاه شد. پیش از این لحظه تاریخی، دانشگاه ها آزمون های ورودی خود را برگزار می کردند که همانطور که می توان استنباط کرد، برای دانش آموزان بسیار خسته کننده بود. وزارت آموزش وپرورش با ایجاد آزمونی واحد برای ورود به تمام مدارس کره، تصمیم خوبی برای آینده همه دانش آموزان کره جنوبی گرفت.

از سال 2006، آزمون سونئونگ ، سالانه در سومین پنجشنبه نوامبر برگزار می شود. دانش آموزان برای شرکت در آزمون باید نمره 10 + 2 را از یک هیات مرکزی معتبر کسب کرده باشند. به عبارت دیگر، دانش آموزان باید تحصیلات پایه دوازدهم خود را که معادل فارغ التحصیلی دبیرستان است، به پایان رسانده باشند. نمره 10 + 2 به ساختار سیستم آموزشی اشاره دارد که دو سال آموزش متوسطه به 10 سال تحصیل اضافه می شود. دانش آموزان هیات مرکزی معتبر، باید توسط هیات مرکزی آموزش متوسطه، گواهینامه آموزش متوسطه و همچنین مدرک دیپلم بین المللی تایید شوند، اما آنان محدود به این موارد نیستند. در بیشتر موارد، تایید هر هیات آموزشی مورد تایید دولت به دانش آموزان اجازه می دهد تا در آزمون توانایی تحصیلی دانشگاهی شرکت کنند. دانش آموزان علاوه بر این، باید در دروس مربوط به رشته تحصیلی خود که در دبیرستان از آنان امتحان گرفته می شود نیز شرکت کنند.

همانطور که پیش از این ذکر شد، آزمون سونئونگ هشت تا 9 ساعت طول می کشد و به پنج بخش زبان کره ای، ریاضیات، انگلیسی، مطالعات اجتماعی/علوم و زبان خارجی دوم یا حروف چینی تقسیم می شود. در طول سلطنت سجونگ کبیر، پادشاه سابق چوسون (نام قبلی کره)، زبان نوشتاری کره، هانگول، را توسعه داد. پیش از این، حروف چینی توسط کره ای ها به عنوان شکل اصلی ارتباط نوشتاری استفاده می شد. با این حال، این حروف ارزش خود را به عنوان وسیله ای برای ارتباط نوشتاری در دوران مدرن از دست داده اند. این امر نشان دهنده دشواری آزمون سونئونگ است، زیرا دانش آموزان ملزم به مطالعه یک زبان باستانی و پیچیده هستند. خوشبختانه برای دانش آموزان، بخش دوم زبان خارجی اختیاری است. صرف نظر از این، اکثر دانش آموزان از فرصت استفاده می کنند و این بخش را می گذرانند زیرا در صورت موفقیت در آزمون، امتیاز بیشتری کسب خواهند کرد.

گفته می شود که بخش زبان کره ای، سخت ترین بخش امتحان است. این بخش شامل گفتار، نوشتار، دستور زبان، خواندن و ادبیات می شود و نه فقط از دانش آموزان انتظار می رود، مهارت های درک مطلب داشته باشند که به نوعی فن شهر زیستی نیاز دارد، بلکه باید از ساختارهای پیچیده جملات، ترکیب کلمات مناسب و تسلط بر کلمات دشوار نیز برخوردار باشند.

بخش ریاضیات آزمون سونئونگ به دو نوع آزمون تقسیم می شود، نوع Ga و نوع Na ( که به آنها نوع A و B نیز گفته می شود). نوع Ga برای دانش آموزانی که علوم طبیعی می آموزند، سفارشی سازی شده است، در حالی که نوع Na برای دانش آموزانی که علوم انسانی می خوانند، مناسب است. با این حال، اکثر دانش آموزان به سمت نوع Ga گرایش دارند، زیرا اکثر مطالب این نوع آزمون از آموخته های آنان در دبیرستان تشکیل شده است.

آزمون مطالعات اجتماعی، مستلزم آن است که دانش آموزان چهار درس را از بین 11 درس انتخاب کنند. این دروس می توانند تاریخ، جغرافیا، اقتصاد و مدنی باشند. هر درس در مجموع 20 سوال دارد که شامل 6 سوال کوتاه پاسخ و 14 سوال چندگزینه ای است. در مجموع، آزمون مطالعات اجتماعی 120 دقیقه (30 دقیقه برای هر درس) طول می کشد.

همین روند برای بخش علوم امتحان نیز صدق می کند. در مجموع هشت درس مختلف علمی برای انتخاب وجود دارد که دانش آموزان ملزم به انتخاب دو درس از بین آنها هستند. این دروس شامل فیزیک، شیمی، زیست شناسی و علوم زمین هستند که همگی در سطوح مختلفی مانند پایه اول و دوم ارائه می شوند.

دانش آموزان ماه ها، بلکه سال ها را صرف آماده شدن برای آزمون سونئونگ می کنند و اغلب برای تکمیل تحصیلات خود به هاگوون ها (مدارس تقویتی خصوصی) می روند. این موسسات، تدریس خصوصی فشرده و امتحانات آزمایشی ارائه می دهند که برخی از آنها تا پاسی از شب فعال هستند.

وقتی روز آزمون سونئونگ فرا می رسد، تمام کشور برای پذیرایی از شرکت کنندگان در آزمون، متوقف می شود. در واقع، حتی رانندگان اتوبوس، خودروهای پلیس و سایر وسایل نقلیه، جاده را پاکسازی می کنند تا مسیر مشخصی برای دانش آموزان فراهم شود تا در اسرع وقت به محل آزمون خود برسند. اگر دانش آموزان دیرشان شده باشد، می توانند با شماره های 112 یا 119 تماس بگیرند تا بتوانند به سرعت به محل آزمون برسند، زیرا بیش از 3000 ماشین پلیس و 200 ماشین آتش نشانی در روز آزمون، در حالت آماده باش هستند. بانک ها و اکثر شرکت ها در روز آزمون دیروقت باز می شوند تا از ترافیک جلوگیری شود. پروازها و حتی آموزش های نظامی برای اسلحه نیز در این روز متوقف می شوند تا اطمینان حاصل شود که دانش آموزان توجه کامل خود را به آزمون درک مطلب شنیداری انگلیسی معطوف می کنند.

روز برای دانش آموزانی که در آزمون توانایی تحصیلی دانشگاهی شرکت می کنند، زود شروع می شود، زیرا آنان موظفند ساعت هشت و 10 دقیقه صبح وارد مکان آزمون شوند. قبل از ترک خانه، والدین کره ای ناهاری را آماده می کنند که دانش آموزان از ساعت 12و 10 دقیقه تا ساعت یک بعد از ظهر با دقت نهار میل می کنند که زمانی پر از سکوت و اضطراب برای بخش بعدی امتحان است.

حتی ناهاری که والدین آماده می کنند نیز مهم است. دانش آموزان از خوردن میوک-گوک یا سوپ جلبک دریایی خودداری می کنند، زیرا این خرافه وجود دارد که ماده لغزنده سوپ باعث می شود دانش آموزان لیز بخورند و در امتحان رد شوند. در عوض، دانشجویان به غذاهای چسبنده مانند یئوت (آب نبات سنتی کره ای) یا چاپسال-تئوک (کیک برنج کره ای) بسنده می کنند تا بتوانند به دانشگاه مورد نظر خود بچسبند.

سونئونگ ، چیزی بیش از ارزیابی تحصیلی است؛ این آزمون، نقطه عطفی اساسی در جامعه کره جنوبی محسوب می شود. کسب نمره خوب در این آزمون می تواند ورود به دانشگاه های معتبری مانند دانشگاه ملی سئول، دانشگاه کره یا دانشگاه یونسی که اغلب به عنوان دانشگاه های SKY شناخته می شوند را تضمین کند. این موسسات، دروازه ای به سوی مشاغل مطلوب در دولت، تجارت و پزشکی عمل می کنند.

فشار برای برتری در آزمون سونئونگ در پویایی خانواده ها نفوذ می کند، به نحوی که والدین از سنین پایین سرمایه گذاری زیادی در آموزش فرزندان خود انجام می دهند. طبق گزارش های اخیر، خانواده های کره جنوبی، سالانه میلیاردها دلار برای آموزش خصوصی هزینه می کنند که نشان دهنده این باور است که موفقیت تحصیلی، عامل تعیین کننده مهمی در رفاه آینده محسوب می شود.

نتیجه امتحان نه فقط می تواند بر مسیر تحصیلی دانش آموز، بلکه بر وضعیت اجتماعی، موفقیت ازدواج و کیفیت زندگی آینده وی نیز تاثیر بگذارد. این احترام فرهنگی به پیشرفت تحصیلی، ریشه در ارزش های کنفوسیوسی دارد که بر آموزش به عنوان مسیری برای موفقیت و تحرک اجتماعی تاکید می کنند. موفقیت در آزمون سونئونگ اغلب به عنوان منبع غرور خانوادگی تلقی می شود و تمام جوامع از دانش آموزان برتر حمایت می کنند. کنفوسیوس، باوری است که آفرینش جهان را مبتنی بر قانون قطبیت می داند؛ در این باور دو نیروی قوی و ضعیف یا روشنایی و تاریکی در این جهان وجود دارد که تغییر و تبدیل یافتن این دو قطب، اساس به وجود آمدن خوبی یا بدی یا خیر و شر است.

با این حال، این فشار شدید، بحث هایی را در مورد عوارض روانی بر دانش آموزان نیز برانگیخته است. مشکلات سلامت روان، ازجمله اضطراب و افسردگی، به طور فزاینده ای در بین دانش آموزان دبیرستانی شایع شده و درخواست هایی را برای سیستم های حمایتی بیشتر و اصلاحات آموزشی برانگیخته است.

تلاش ها برای کاهش این بار شامل گسترش معیارهای پذیرش دانشگاه برای در نظر گرفتن دستاوردهای فوق برنامه و عملکرد در مصاحبه می شود. با این وجود، این اقدامات هنوز به طور قابل توجهی نفوذ فراگیر سونئونگ را کاهش نداده است.

با وجود اهمیت بالای آزمون سونئونگ ، تصورات اشتباه متعددی پیرامون آن وجود دارد. یکی از باورهای رایج این است که نمره بالای سونئونگ موفقیت در زندگی را تضمین می کند. اگرچه این آزمون درهایی را به سوی دانشگاه های برتر باز می کند، اما تمام آینده فرد را تعیین نمی کند. بازار کار کره جنوبی در سال های اخیر رقابتی تر شده است و بسیاری از کارفرمایان به جای مدارک تحصیلی صرف، تاکید بیشتری بر مهارت های عملی و تجربه کاری دارند.

تصور اشتباه دیگر این است که آزمون سونئونگ فقط یک آزمون حفظی طوطی وار است. در حالی که حفظ کردن نقش مهمی دارد، این آزمون بر تفکر انتقادی و مهارت های حل مسئله، به ویژه در بخش های ریاضی و زبان، تاکید دارد. علاوه بر این، بخش ریاضیات اغلب شامل مسائل چند مرحله ای است که هم به درک نظری و هم به تفکر راهبردی نیاز دارند.

آزمون سونئونگ همچنان یکی از ویژگی های تعیین کننده سیستم آموزشی کره جنوبی و هم نشان دهنده تعهد ملت به تعالی دانشگاهی و هم فشارهای اجتماعی همراه با آن است.

سایت ساینس سروی گزارش کرد، در حالی که کره جنوبی با تعادل بین سنت و نوآوری دست وپنجه نرم می کند، آینده آزمون سونئونگ ، همچنان موضوع گفت وگوی ملی است. چه از طریق تغییر سیاست ها و چه از طریق تغییر نگرش های فرهنگی، نقش این آزمون در شکل دهی به زندگی جوانان کره جنوبی شاید در سال های آینده سنگ بنای چشم انداز آموزشی این کشور باقی بماند.