فیلم آمبرسون های باشکوه ، محصول سال 1942، دومین فیلم اورسن ولز پس از اثر تاریخ سازش همشهری کین بود. نسخه اولیه کارگردان 131 دقیقه بود، اما استودیوی RKO فیلم را به 88 دقیقه کاهش داد و یک پایان خوش تحمیلی به آن اضافه کرد.

به گزارش دیجیاتو به نقل از Hollywood Reporter، تراژدی بزرگ تر زمانی رخ داد که استودیو برای خالی کردن فضای انبار، نگاتیوهای تمام صحنه های حذف شده را برای همیشه از بین برد. ولز که از این اقدام سرخورده شده بود، نسخه استودیو را رد کرد و بعدها گفت: آن ها آمبرسون ها را نابود کردند و این اتفاق مرا نابود کرد. این 43 دقیقه گمشده، از آن زمان به یکی از جام های مقدس تاریخ سینما برای سینمادوستان تبدیل شده است.

شرکت Showrunner که خود را نتفلیکس هوش مصنوعی می نامد و توسط آمازون حمایت می شود، قصد دارد با یک رویکرد ترکیبی این فیلم را احیا کند. آن ها از مدل هوش مصنوعی داخلی خود به نام FILM-1 برای تولید فریم های اصلی صحنه های گمشده استفاده خواهند کرد. پایه و اساس این بازسازی، عکس های آرشیوی متعدد از پشت صحنه فیلم و همچنین تحقیقات گسترده فیلم سازی به نام برایان رز (Brian Rose) است که سال ها زمان صرف بازسازی مدل های سه بعدی از دکورها و ردیابی حرکات دوربین در صحنه های حذف شده کرده است.

جنجالی ترین بخش این پروژه، فیلم برداری مجدد برخی سکانس ها با بازیگران زنده و سپس استفاده از فناوری دیپ فیک برای جایگزینی چهره آن ها با چهره بازیگران اصلی فیلم است. برای این کار، آن ها از تام کلایو (Tom Clive)، یک متخصص برجسته در زمینه جلوه های ویژه و تعویض چهره، کمک گرفته اند.

این پروژه درحالی کلید خورده است که Showrunner هیچ گونه مجوزی از صاحبان فعلی حقوق فیلم، یعنی شرکت های برادران وارنر دیسکاوری و کنکورد، دریافت نکرده است. ادوارد ساعتچی (Edward Saatchi)، مدیرعامل Showrunner، تأکید کرده است که هدف تجاری سازی این 43 دقیقه نیست، بلکه این است که پس از 80 سال، ببینیم آیا این فیلم در نسخه اصلی خود می توانست بهترین فیلم تاریخ باشد یا خیر. او افزوده است که در صورت تمایل صاحبان حقوق فیلم، این بازسازی را به آن ها واگذار خواهد کرد.

ادوارد ساعتچی اذعان دارد که هوش مصنوعی درحال حاضر نمی تواند یک داستان بلند را به تنهایی روایت کند، اما این پروژه را گامی به سوی آینده ای ترسناک و عجیب در داستان گویی مولد می داند. درکل این اقدام بحث های داغی را درمورد نقش هوش مصنوعی، حق مالکیت معنوی و مرزهای اخلاقی در بازآفرینی آثار هنری کلاسیک در هالیوود برانگیخته است.