​با خرید منیر الحدادی، بازیکن سابق بارسلونا که زمانی قرار بود جایگزین لیونل مسی در بارسلونا بشود، باشگاه استقلال دست بالا را در ادامه فصل رو به پایان نقل و انتقالات در اختیار گرفته و هواداران احساساتی تیم رقیب را به جان مدیریت و مالک این باشکاه انداخته است.

این یک رفتار قابل پیش بینی هواداری از سوی کسانی است که مدام در نگرتنی از دست دادن عنوان قهرمانی و بالا بردن جام توسط کاپیتان رقیب در پایان فصل هستند. از این رو عجیب نیست که کمپینی هرچند کوچک بین هواداران پرسپولیس راه بیافتد و عده ای اقدام به شکستن کارت های سرخ رنگ مربوط بانک سرمایه گذار پرسپولیس بکنند؛ سرمایه گذاری که تا به حال ریالی از این هزینه کرد برداشت نکرده و مثل هولدینگ خلیج فارس تنها به سبب مسئولیتی که از سوی سازمان خصوصی سازی در دولت قبلی بر دوشش گذاشته شده، این بار را روی دوش خود حمل می کند.

پز دادن با این خریدها تا جایی پیش رفته که روز گذشته مدیر روابط عمومی باشگاه استقلال با انتشار تصویر پوستر رونمایی از منیر الحدادی نوشت: تصور اینکه لیونل مسی این پست را می بیند برای من بسیار جالب است! این استوری کمی پس از توییت علی تاجرنیا، مرد اول باشگاه منتشر شد که در پوستری خریدهای امسال را کنار هم جای داده و به سرمربی تیم یاداور شده بود که مدیریت ماموریتش را به نحو احسن انجام داده و حالا نوبت اوست که برای استقلال جام بیاورد.

اما از سمت مقابل، دو صدای مختلف به گوش می رسد. اول: مالک باشگاه که دیروز به روشنی اظهار کرد پرسپولیس می تواند در روزهای باقی مانده خریدهای بالای دو میلیون دلار هم داشته باشد؛ او در موقعیتی قرار گرفته که مدام با یک بنگاه اقتصادی مهم به اسم هلدینگ خلیج فارس درحال مقایسه است و قصد ندارد کم بیاورد، حتی اگر پشت این صحبت ها توجیه فنی و اقتصادی نباشد. آن ها در رقابتی با مالک باشگاه استقلال هستند و همانطور که گفته شد دوست ندارند بی پول تر به نظر برسند! مدیریت باشگاه پرسپولیس هم در این زمینه نظر مشابهی دارد و می داند که دو مهره موردنظر وحید هاشمیان هرچه سرشناس تر باشند، فضا برای مانور و محبوبیت فراخ تر خواهد بود. به همین دلیل هم رضا درویش در آخرین سخنرانی درباره سرژ اوریه، بازیکن این فصل پرسپولیس و ستاره سابق تاتنهام و پاریس حرف زد (فارغ از اینکه اوریه آماده نیست).

**اما در این باشگاه آدم های عاقل تر هم وجود دارند. کادرفنی پرسپولیس خریدهای استقلال را نمایشگاهی ارزیابی می کند و عقیده دارد گذشت زمان ثابت خواهد کرد این انتخاب ها چندان هم درست نبوده است. (همه منهای آسانی). اما این چیزی نیست که بخواهد به صورت رسمی از سوی آن ها مطرح شود، به همین دلیل با وجود تاکید چندباره باشگاه، هیئت مدیره و مالک، وحید هاشمیان و تیمش با وسواس، تاخیر و همه چیزهایی که هواداران دوست ندارند فرآیند انتخاب بازیکن را پیش می برند. علت رد شدن پیشنهاد استخدام ماریو بالوتلی را باید در همین تفکر جستجو کرد، بازیکنی که اگر به ایران می آمد قطعا مشهورترین فوتبالیست تاریخ رقابت های لیگ برتر بود، البته هنوز هم احتمال رخ دادن این انتقال هست، به خصوص که بالوتلی برای آمدن شرایط جالبی را پیشنهاد کرده است که می تواند وسوسه برانگیز باشد.

حالا و در شرایطی که کادرفنی پرسپولیس فشار بیشتری را برای خرید حداقل یک مهاجم و شاید دو مهره سرشناس در خط حمله یا دفاع چپ تحمل می کند، باید در انتظار انتخاب های نهایی ماند. نکته مهم این است که به هرحال مدیریت پرسپولیس علاقه ای به همکاری برای خرید بازیکنانی که از شهرت خاصی برخوردار نباشند، ندارد. هدف آن ها حضور بازیکنانی است که پسوند بوندسلیگایی، لالیگایی و لیگ برتری را داشته باشند و چه بهتر که در سابقه آن ها اسم یک تیم خیلی بزرگ به چشم بخورد. مهره ای که بشود مثل منیر الحدادی لقب بمب را به آن چسباند...

صد البته بمب واقعی بازیکنی است که بتواند برای تیمش قهرمانی بیاورد. فصل طولانی است و هیجان های اولیه زمانی به پایان خواهد رسید. حالا پرسپولیس بر سر یک دو راهی است که شاید به سختی بشود تبدیل به یک مسیرش کرد. خرید هیجانی یا انتقالی که در پایان فصل هوادار را خوشحال کند!