ظهور JL-3 صرفاً یک اقدام نمادین نیست؛ بلکه نتیجه نزدیک به دو دهه توسعه مداوم موشک های راهبردی با هدف اعطای قابلیت بازدارندگی دریایی به چین به شمار می آید. این موشک که جانشین JL-2 خواهد شد، پیشرفت های چشمگیری درزمینهٔ برد، بقا پذیری و توان حمل کلاهک دارد و با برد تخمینی بین 9000 تا 12 هزار کیلومتر، قادر است تا اهدافی را در سراسر خاک آمریکا، از اعماق دریای جنوبی چین را هدف قرار دهد. هدف از طراحی JL-3، استقرار بر روی زیردریایی های بالستیک اتمی کلاس Type 094A و نسل آینده Type 096 است و این موشک با استفاده از پیشران سوخت جامد، سامانه های هدایت پیشرفته و کلاهک های مستقل چندگانه (MIRV) می تواند سامانه های دفاع موشکی را دور زده و هم زمان چند هدف راهبردی را نابود کند. تحلیلگران نظامی بر این باورند که هر موشک JL-3 توانایی حمل 3 تا 5 کلاهک هسته ای یا ترکیبی از کلاهک ها و ابزارهای نفوذی برای شکست سامانه های دفاع موشکی آمریکا را داراست. پایان ابهامات درباره توانایی های موشکی چین به نمایش گذاشتن JL-3 در یک عرصه عمومی، به معنای پایان سیاست "ابهام راهبردی" چین است. اگر JL-2 تنها برای حملات منطقه ای طراحی شده بود، JL-3 حالا نام چین را در کنار آمریکا و روسیه، در جمع معدود کشورهایی که دارای موشک های زیردریایی با قابلیت برد جهانی هستند قرار خواهد داد و بدین ترتیب JL-3 در کنار Trident II D5 آمریکا و RSM-56 Bulava روسیه قرار خواهد گرفت. چالش های جدید پیش روی آمریکا حالا و با رونمایی رسمی و عمومی چینی ها از JL-3، آمریکا دست کم از نظر دفاعی با چالش های جدیدی روبرو خواهد شد: برد بلندتر موشک JL-3 بدین معناست که زیردریایی های چینی قادر خواهند بود تا بدون خروج از دریای جنوبی چین، خاک آمریکا را تهدید کنند؛ در نتیجه احتمال شناسایی آن ها توسط عملیات ضد زیردریایی آمریکا و متحدان کاهش خواهد یافت. قابلیت MIRV، دفاع موشکی آمریکا را پیچیده تر خواهد کرد؛ چرا که هر پرتاب JL-3 به منزله احتمال رها شدن چندین کلاهک در منطقه ای وسیع و اشباع نمودن سامانه های رهگیر موجود خواهد بود. استقرار JL-3 ارتباط مستقیمی با ناوگان زیردریایی های راهبردی چین دارد. Type 094A، نسخه ارتقاءیافته کلاس جین (Type 094) است که احتمالاً توانایی حمل 12 موشک SLBM را داراست؛ حالا این موشک ها هم از JL-2 به JL-3 ارتقا یافته اند. این زیردریایی ها بهبودهایی در کاهش صدا، سامانه های سونار و عملکرد راکتور داشته اند و با وجودی که هنوز پرصداتر از کلاس Ohio آمریکا یا Borei روسیه هستند، استقرارشان امکان گشت های طولانی مدت بازدارندگی را برای چین فراهم خواهد کرد. گفته می شود چین دست کم 6 فروند زیردریایی Type 094/094A در خدمت فعال دارد.  جهشی بزرگ در نسل زیردریایی ها زیردریایی Type 096 که در حال ساخت در کارخانه کشتی سازی بوهای است، جهشی نسلی در توان راهبردی زیرسطحی چین محسوب می شود. این زیردریایی احتمالاً با طراحی بدنه جدید برای پنهان کاری، پیشران مستقل از هوا، آرایه های سونار پیشرفته و فناوری های کاهش نویز تجهیز خواهد شد. پیش بینی می شود که این زیردریایی توانایی حمل 16 تا 24 موشک JL-3 را داشته باشد و به محض استقرار کامل، توان بازدارندگی هسته ای چین را به شکل چشمگیری افزایش خواهند داد. JL-3 و زیردریایی های حامل آن، گزینه ای بقاپذیر و متحرک برای حملات غافلگیرانه در پهنه های وسیع اقیانوسی ایجاد خواهند کرد و این تحول هم زمان با گسترش بی سابقه کل ناوگان زیردریایی چین رخ می دهد. در سال 2025، نیروی دریایی چین با 76 تا 80 زیردریایی فعال، بزرگ ترین ناوگان زیردریایی جهان از نظر تعداد محسوب می شود که شامل 6 فروند SSBN کلاس 094/094A، حدود 7 تا 9 زیردریایی هسته ای تهاجمی مانند کلاس شانگ (093A) و حدود 60 زیردریایی دیزلی مدرن ازجمله کلاس یوان (039B/C) با پیشران مستقل از هواست. گرچه زیردریایی های هسته ای چین هنوز از نظر پنهان کاری و ماندگاری عقب تر از نیروی دریایی آمریکا هستند، اما سرعت بالای کشتی سازی و پیشرفت های فناورانه چین، به سرعت این فاصله را کاهش خواهد داد. ترکیب این عوامل، چین را به قدرتی تبدیل کرده که نه تنها از نظر کمّی، بلکه از نظر انعطاف عملیاتی در جنگ های زیرسطحی دست بالا را خواهد داشت و حالا و با ورود JL-3، چین قادر خواهد بود تا اهداف متعددی در قاره های مختلف را از زیردریایی های پنهان شده هدف قرار دهد. منبع: خبر آنلاین |