فرارو- بعد از مدت ها انتظار قسمت اول سریال بامداد خمار منتشر شد.

به گزارش فرارو، این سریال اقتباسی از رمانی به همین نام نوشته فتانه حاج سیدجوادی که داستانی عاشقانه از نگاه زنی به نام محبوبه روایت می شود.

بامداد خمار از اولین کتاب های عامه پسند دهه 70 بود که در آن زمان به رمان های عوامانه معروف شدند. چرا که داستان هایی عاشقانه را روایت می کردند که بسیاری از جوانان و نوجوانان می پسندیدند و کتاب فتانه حاج سید جوادی را می توان گل سرسبد آنها دانست.

داستان از دهه 60 شروع می شود و تقابل دختری عاشق به نام سودابه در وسط بمباران تهران با خانواده را نشان می دهد، خانواده ای که مخالف ازدواجش با پسری سماور سازند. او برای جلب رضایت آنها از خانه خارج می شود اما در نهایت به عمه محبوبه پناه می برد. ورودش به خانه عمه صندوقچه ای از خاطرات تلخ از زندگی گذشته را باز می کند.

در بامداد خمار بر خلاف سووشون دوربین حرکت ثابتی دارد و مشخص است که در تدوین پلان های اضافه حذف شده، بازی بازیگران سطح قابل قبولی دارد با این حال برگ برنده آبیار در انتخاب مرجانه گلچین در نقش دایه است که به خوبی از عهده ایفای نقش برآمده است. همچنین صدای محسن چاووشی و تیتراژ نیز از جذابیت های این سریال است که مخاطب را با خود همراه می کند.

در مقایسه با سووشون سریال بامداد خمار ریتم روان تری دارد که مخاطب را اذیت نمی کند. با این حال نرگس آبیار مانند کتاب خیلی سریع به سراغ قصه محبوبه می رود و داستان را آغاز می کند. در واقع پیش زمینه ای که باید در یک سریال برای جذب مخاطب چیده شود، در بامداد خمار وجود ندارد و داستان با عشق تند محبوبه به رحیم نجار شروع می شود. تجربه سووشون نشان داده که نرگس آبیار در روایت یک اقتباس موفق بوده اما در تبدیل کردن آن به یک سریال یا اثر نتوانسته به درستی عمل کند. در واقع او یک روایتگر است نه قصه گو. آنچه در بامداد خمار نیز به چشم می خورد روایت تصویری کتاب است نه قصه ای مستقل از کتاب. در نهایت برای نقد دقیق تر باید منتظر ادامه داستان ماند.