فروغ فرخزاد بی تردید یکی از مهم ترین چهره های ادبی معاصر ایران است. او یکی از ستون های جریان مدرنیسم در شعر معاصر فارسی است گرچه در ابتدا در مجموعه شعر اسیر که به سال 1331 منتشر شد چندان نتوانست از بند کلامی که از جانب منتقدان گستاخانه بود و ارزش ادبی چندانی برای آن قایل نیستند رها شود اما به تدریج به نوعی توازن در شعر خود رسید و زبان منحصر به فرد شعری خود را یافت تا این که بی تردید در آخرین مجموعه شعری خود یعنی ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد در سال 1341 توانست شاهکاری خلق کند که هم چنان یکی از مهم ترین آثار شعری معاصر ایران به شمار می آید.

به گزارش عصر ایران، به تازگی اخباری در مورد آغاز مرمت و بازسازی خانه پدری فورغ فرخزاد در محله امیریه منتشر شده است و این که در این خانه موزه ای به یاد فروغ فرخزاد برپا خواهد شد به این بهانه به بررسی زندگی فروغ و سابقه این خانه قدیمی پرداخته ایم.

وقتی در سال 1395 هوشنگ گلمکانی منتقد مشهور فیلم و سردبیر سال های نه چندان دور مجله فیلم از تخریب خانه فروغ فرخزاد در محله دروس تهران خبر داد کمتر کسی می دانست که خانه ذکر شده در واقع خانه ای است که فروغ سال های آخر عمر خود را در آن گذرانده است ولی خانه پدری فروغ در جای دیگری از تهران قرار دارد: محله امیریه.

فروغ زمان فرخزاد عراقی متولد دی ماه 1313 که به فروغ فرخزاد مشهور است. فروغ شاعر نام آشنای ایران است. وی پنج دفتر شعر منتشر کرد که از نمونه های قابل توجه شعر معاصر فارسی هستند. پدر فروغ سرهنگ محمد فرخزاد عراقی و مادر وی بتول وزیری تبار بود. پدر اهل تفرش بود و مادر اهل کاشان. طبق اخبار و اسناد، او در در خیابان معزالسلطنه کوچهٔ خادم آزاد در محلهٔ امیریه تهران به دنیا آمد. البته این خانه از آن سال ها تاکنون بارها دچار تغییرات سازه ای در داخل بنا شده است و تنها قسمتی از آن که دست نخورده مانده زیر زمین خانه است. این خانه در سال 1336 توسط پدر فروغ فروخته شد.

فروغ بسیاری از شعرهای اولیه خود را در این خانه سرود و در سال 1330 با پرویز شاپور طنزپرداز ایرانی که پسرخالهٔ مادر وی بود، در همین خانه ازدواج کرد. این ازدواج در سال 1334 به دلیل دخالت های اطرافیان به جدایی انجامید. حاصل این ازدواج، یک پسر به نام کامیار بود. فروغ پیش از ازدواج با شاپور، با وی نامه نگاری های عاشقانه ای داشت. این نامه ها به همراه نامه های فروغ در زمان ازدواج این دو و همچنین نامه های وی به شاپور پس از جدایی از وی، بعدها توسط کامیار شاپور و عمران صلاحی در کتابی به نام اولین تپش های عاشقانهٔ قلبم منتشر گردید.

در سال 1337 سینما توجه فروغ را جلب می کند؛ و در این مسیر با ابراهیم گلستان آشنا می شود و این آشنایی مسیر زندگی فروغ را تغییر می دهد. این دو چهار سال بعد یعنی در سال 1341 فیلم خانه سیاه است را در آسایشگاه جذامیان باباباغی تبریز می سازند. فروغ در سال 1342 در نمایشنامه شش شخصیت در جستجوی نویسنده اثر لوییجی پیراندلو به کارگردانی پری صابری بازی چشمگیری از خود نشان می دهد. در زمستان همان سال خبر می رسد که فیلم خانه سیاه است برنده جایزه نخست جشنواره اوبر هاوزن شده و باز در همان سال مجموعه تولدی دیگر را با تیراژ بالای سه هزار نسخه توسط انتشارات مروارید منتشر کرد.

فروغ در سال 1343 به آلمان، ایتالیا و فرانسه سفر می کند. سال بعد در دومین جشنواره سینمای مؤلف در پزارو شرکت می کند که تهیه کنندگان سوئدی ساختن چند فیلم را به او پیشنهاد می دهند و ناشران اروپایی مشتاق نشر آثارش می شوند. پس از این دوره، وی مجموعه تولدی دیگر را منتشر کرد. اشعار وی در این کتاب تحسین گسترده ای را برانگیخت؛ پس از آن مجموعه ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد را منتشر نمود.

فروغ فرخزاد، در ساعت 4:30 بعد از ظهر دوشنبه 24 بهمن، 1345 هنگام رانندگی خودروی جیپ ابراهیم گلستان، در جاده دروس - قلهک، برای تصادف نکردن با اتوموبیل مهدکودک، از جاده منحرف شد و جان باخت. روز چهارشنبه 26 بهمن جسد او را در امام زاده اسماعیل قلهک شستند و با حضور خانواده، دوستان و علاقه مندانش در گورستان ظهیرالدوله به خاک سپردند. صادق چوبک، ابوالقاسم انجوی شیرازی، جلال آل احمد، مهدی اخوان ثالث، احمد شاملو، هوشنگ ابتهاج، سیاوش کسرایی، بهرام بیضایی، نجف دریابندری، احمدرضا احمدی و بسیاری دیگر از هنرمندان و نویسندگان در این مراسم حاضر بودند.