در حالی که ربات های سنتی از موتورها و چرخ دنده های سخت برای حرکت استفاده می کنند، ربات های نرم با تکیه بر مواد انعطاف پذیر، قادر به انجام حرکات طبیعی تر و ایمن تر هستند. با این حال، محدودیت در قدرت و دوام مواد همواره مانع گسترش کاربرد آن ها بوده است.

اکنون تیمی بین المللی به سرپرستی دانشگاه واترلو با ترکیب بلورهای مایع درون الاستومرهای مایع بلور (LCEs) موفق شده اند موادی بسازند که تا 9 برابر قوی تر از نسل قبلی هستند و می توانند بارهایی تا 2هزار برابر وزن خود را بلند کنند.

به گفته دکتر حامد شاهسوان، استاد مهندسی شیمی و سرپرست آزمایشگاه SMART، این عضلات مصنوعی نه تنها قدرتمندتر، بلکه انعطاف پذیرتر و ایمن تر از قبل اند: ما به جای موتورها و پمپ های حجیم، از عضلاتی سبک و نرم استفاده می کنیم که عملکردی مشابه با بافت های زیستی دارند.

این ماده می تواند در آینده به عنوان جوهر سه بعدی برای چاپ ربات های انعطاف پذیر مورد استفاده قرار گیرد و کاربردهایی از جراحی دقیق تا مونتاژ قطعات حساس الکترونیکی داشته باشد.

نتایج این پژوهش در مجله Advanced Materials منتشر شده و به گفته محققان، گامی کلیدی در مسیر ساخت ربات هایی است که می توانند با قدرت و دقتی شبیه انسان کار کنند.