فرارو-اوایل اکتبر 2025، صحنه ای حیرت آور در منطقه ممنوعه چرنوبیل مشاهده شد؛ سه سگ که تقریباً سرتا پایشان با خز آبی روشن پوشیده شده بود. این تصاویر به سرعت توجه رسانه ها و عموم مردم را به خود جلب کرد.

به نقل ازdailygalaxy، در ابتدا، بسیاری گمان می کردند این رنگ غیرمعمول ممکن است ناشی از تابش رادیواکتیو یا جهشی ژنتیکی باشد. اما تیم سگ های چرنوبیل تأکید کرد که این آبی بودن خز سگ ها نه ژنتیکی است و نه نتیجه تابش هسته ای.

سگ های چرنوبیل پروژه ای است که سلامت، رفتار و جمعیت سگ های ولگرد در منطقه ممنوعه چرنوبیل را پایش و کنترل می کند. دکتر جنیفر بتز، مدیر کل دامپزشکی این پروژه می گوید: پس از تلاش های متعدد برای گرفتن سگ ها و انجام آزمایش ها، مشخص شد که این رنگ به دلیل تماس حیوانات با یک ماده شیمیایی است.

محققان احتمال می دهند که منبع این ماده یک توالت سیار باشد که مواد شیمیایی از آن نشت کرده است. هرچند این فرضیه هنوز به طور قطعی تأیید نشده است، اما باقیمانده مواد شیمیایی روی بدن سگ ها کاملا مشهود است. به گفته دکتر بتز، این حیوانات سالم و فعال به نظر می رسند و تماس با این ماده شیمیایی، در صورت عدم بلع مقدار زیاد، عمدتاً بی ضرر است.

تیم سگ های چرنوبیل از سال 2017 مشغول پایش، مراقبت و عقیم سازی صدها سگ ولگرد در این منطقه ممنوعه است؛ سگ هایی که پس از فاجعه سال 1986 به جای مانده اند.

در سال 2021 نیز رویداد مشابهی رخ داد؛ سگ هایی با خز آبی در نزدیکی یک کارخانه شیمیایی متروکه در روسیه دیده شدند که دلیل این رنگ غیرمعمول، تماس با سولفات مس اعلام شد. این نمونه ها نشان می دهد که مشکل اصلی در مناطق صنعتی متروکه آلودگی شیمیایی است، نه تابش رادیواکتیو.

با گذشت بیش از سه دهه از انفجار رآکتور شماره 4، منطقه ممنوعه چرنوبیل به پناهگاهی غیرمنتظره برای حیات وحش تبدیل شده است. نسل حیواناتی که پس از فاجعه 1986 به جا مانده اند، همچنان در این محیط خاص زندگی می کنند و تصاویر سگ های آبی نمونه ای ملموس از تعامل حیات وحش با میراث انسانی در مناطق متروکه است .