علیرضا جهانبخش، کاپیتان تیم ملی فوتبال ایران، بعد از قریب به 200 روز دوری از فضای باشگاهی، بالاخره تصمیم گرفت تیم آینده اش را انتخاب کند و راهی بلژیک شود. جهانبخش با قراردادی که گفته می شود یک به علاوه یک ساله است، به تیمِ گمنام و بدون اعتبار دندر، که این روزها قعرنشین لیگ بلژیک است، پیوسته، تا موجب شگفتی زیادی شود. پیش تر تصور می شد جهانبخش به دلیل سخت پسندی و یا سخت گیری، به پیشنهاداتی که به دستش می رسد با وسواس پاسخ می دهد؛ اما انتخاب دندر خط بطلانی بر این فرضیه کشید.

دندر، تیمی گم شده در بلژیک

بعید است در بین علاقمندان به فوتبال در ایران و حتی بخشی از همان اروپا، دندر محلی از اعتبار باشد. تیمی که تنها افتخارش قهرمانی در دسته دوم لیگ بلژیک است، فقط 3 بار به سطح اول بلژیک رسیده و این روزها با ثبت ضعیف ترین نتایج ممکن، با 4 امتیاز، قعرنشین لیگ این کشور است. نیاز به پیش بینی چندانی نیست تا مشخص شود تیم مورد انتخاب جهانبخش، این روزها اصلی ترین گزینه برای سقوط به دسته پایین تر است. به این ترتیب و با مرور همین گزاره ها، انتخاب مقصد جدید جهانبخش برای فوتبالی ها در ایران عجیب است. چطور ممکن است کاپیتان تیم ملی ایران بپذیرد در تیمی بازی کند که حتی توان رقابت کردن در یکی از لیگ های درجه 2 فوتبال اروپا را هم ندارد.

اروپا به چه قیمتی؟

علیرضا جهانبخش یکی از بازیکنان با کیفیت فوتبال ایران است که سابقه حضور در سطح لیگ برتر انگلیس و باشگاه برایتون را دارد. او که با عنوان آقای گلی لیگ هلند پا به بالاترین سطح باشگاهی در اروپا گذاشت، نویدبخش ظهور یکی از بهترین هافیک وینگرها در تاریخ فوتبال ایران را می داد. اگرچه تغییر سرمربی و بدبیاری های مکرر، مانع از آن شد تا جهانبخش بتواند اثر مثبتی از خودش در لیگ برتر انگلیس به جا بگذارد؛ اما کمتر کسی تصور می کرد پس از انگلیس، جهانبخش مسیری در پیش بگیرد که انتهایش راضی به حضور در تیم گمنامی همچون دندر شود؛ باشگاهی که قاعدتا سطح آن از پیشنهاداتی که مدیربرنامه های علیرضا ادعا کرده بود، پایین تر است. اصلی ترین پرسشی که در این بین مطرح می شود این است که حضور در چنین سطح و باشگاهی چه کمکی به کاپیتان تیم ملی ایران خواهد کرد؟ آیا صرف اینکه دندر یکی از باشگاه های اروپایی است، برای جهانبخش راضی کننده است؟ از سوی دیگر، بررسی شرایط مالی و اقتصادی این باشگاه هم مشخص می کند آن ها توان پرداخت هزینه مالی درخوری هم به جهانبخش ندارند؛ به این ترتیب، فرضیه انگیزه مالی هم برای جهانبخش از بین می رود که این یکی باز هم انتخاب باشگاهی مثل دندر را عجیب تر می کند.

نقطه مقابل مهدی طارمی

درست است که چهره های بین المللی فوتبال ایران رفته رفته و به واسطه بالا رفتن سن، جایگاه تضمین شده ای در سطح اول و دوم فوتبال اروپا نخواهند داشت؛ اما انگیزه بازیکنان هم متفاوت است. پیش از علیرضا جهانبخش، مهدی طارمی، دیگر کاپیتان تیم ملی ایران هم در موقعیتی مشابه قرار گرفته بود. او به همکاری اش با اینتر پایان داد ولی برای آینده فوتبالی اش منتظر دریافت پیشنهادی بود که بتواند با خواسته های فوتبالی اش همخوان باشد. حضور در لیگ قهرمانان اروپا و بخت قهرمانی در یونان، طارمی را بر آن داشت تا پیشنهاد المپیاکوس را در فصل منتهی به جام جهانی بپذیرد. حالا با بررسی همین مورد، باز هم انتخاب علیرضا جهانبخش عجیب تر به نظر می رسد. در واقع دوباره همان پرسش مطرح می شود که حضور در تیم رده آخری لیگ بلژیک که فقط 4 امتیاز از 13 بازی کسب کرده اند، چه آورده ای برای کاپیتان تیم ملی خواهد داشت؟ آیا انتخاب دندر فقط پاسخی به منتقدان است که او را تنها بازیکن بدون تیمِ فهرست قلعه نویی می دانند؟